Het bedekken van het hoofd is in veel religies een eeuwenoude traditie, maar de betekenis en verplichting verschillen.
Jodendom: Mannen dragen een keppel (of yarmulke) om eerbied voor God te tonen. In orthodoxe kringen is het dragen verplicht, in liberale stromingen eerder een religieuze uiting.
Islam: Veel moslims dragen een taqiyah (ook wel kufi genoemd), vaak tijdens het gebed. Het is geen strikte plicht volgens de Koran, maar wordt gezien als respectvolle soennah-traditie.
Christendom: In sommige katholieke en orthodoxe tradities dragen geestelijken een biretta of zucchetto; dit is vooral liturgisch gebruik en geen plicht voor gewone gelovigen.
Sikhisme: Het dragen van de dastar (tulband) is wél een strikte geloofsplicht, gekoppeld aan het verbod om het haar te knippen.
Hindoeïsme: Hindoepriesters en gelovigen dragen soms een pagri of doek tijdens rituelen, vooral als teken van eerbied in de tempel.
Hoewel de vormen en regels verschillen, geldt in alle religies dat hoofdbedekking een zichtbaar teken van geloof, nederigheid of toewijding kan zijn. Soms is het een religieuze verplichting, soms een persoonlijke uiting van identiteit en respect.