Bron: #PresidentTrump 🇺🇸 / #diplomacy / #MiddleEast
President Donald Trump herstructureert de architectuur van de Amerikaanse diplomatie in het Midden-Oosten door af te stappen van de versleten Koude Oorlog-formules en de “boots on the ground”-aanpak. Zijn recente overeenkomst van $142 miljard met Saoedi-Arabië 🇸🇦 is niet alleen het grootste defensiecontract in de Amerikaanse geschiedenis, maar vormt ook de kern van een strategie die de olierijkdom van het Koninkrijk koppelt aan de Amerikaanse industriële capaciteit. Instabiliteit wordt omgezet in investeringen en militaire afhankelijkheid in strategisch partnerschap.
Waar vroeger bommen, bezettingen en eindeloze conflicten centraal stonden, zet Trump in op deals, kapitaal en invloed. In Riyad combineerde hij defensie-inkoop met hightechsamenwerking en maakte economische macht het speerpunt van geopolitieke invloed.
Zijn doctrine is eenvoudig maar ontwrichtend: instabiliteit vervangen door kapitaalstromen, defensiedeals omzetten in binnenlandse banen en vrede bevorderen via welvaart in plaats van regimewissel. Zelfs richting tegenstanders, zoals Iran 🇮🇷, past hij diplomatieke “jiu-jitsu” toe: vrede aanbieden om te ontregelen en bij afwijzing overstappen op maximale druk.
Het idee om sancties tegen Syrië 🇸🇾 op te heffen, past in dezelfde lijn: regionale vertrouwen winnen, Teheran isoleren en nieuwe markten openen. Volgens Trump hebben Biden’s fouten Iran in staat gesteld om proxies zoals Hamas te financieren, terwijl zijn beleid hen economisch zou hebben drooggelegd.
De Saoedische deal is in dit kader een platform voor mondiale herschikking—van defensiesector en olieprijzen tot vredesinitiatieven—en een bewuste afbraak van verouderde diplomatieke orthodoxie, vervangen door een winstgedreven en duurzame leiderschapsstijl.