Verschillende leden van De Nationale Assemblée (DNA) hebben aangekondigd hun maandelijkse toelagen (zoals representatie- of commissiegelden) deels vrijwillig te doneren aan maatschappelijke doelen. Deze zet komt na felle kritiek van burgers op de vermeende buitensporige vergoedingen voor volksvertegenwoordigers, terwijl het land kampt met economische malaise.
Volgens politiek expert dr. Winston Monfoort is deze golf van vrijwillige âdonatiesâ minder nobel dan ze lijkt. âHet gaat hier niet om vrijgevigheid, maar om politieke overlevingsdrang. De maatschappelijke verontwaardiging was zo groot, dat de politieke elite iets moest doen om hun legitimiteit te reddenâ, aldus Monfoort.
Toch waarschuwt hij voor de schijn van daadkracht. âDe salarissen, toelagen en vergoedingen van DNA-leden zijn bij wet geregeld. Wie het systeem fundamenteel wil veranderen, moet een wetswijziging doorvoeren. Donaties zijn vrijblijvend en geven geen structurele oplossingâ, legt hij uit. Daarmee wordt volgens hem de discussie alleen maar vooruitgeschoven.
Bovendien vindt hij het gevaarlijk dat beleid gebaseerd wordt op sociale druk in plaats van goed bestuur. âVandaag wordt er onder publieke druk gedoneerd, morgen misschien teruggedraaid zodra de storm is gaan liggen. Wetgeving voorkomt dat soort wispelturigheid.â
De roep vanuit de samenleving blijft echter luid: het volk wil een eerlijker politiek beloningssysteem, dat wettelijk geborgd is en transparant wordt beheerd. Voorlopig lijken de donaties vooral een poging om de politieke gemoederen te sussen â maar het debat over structurele hervorming is daarmee nog lang niet gesloten.