Bron: Los Angeles Times – Analyse door Doyle McManus
WASHINGTON — Toen president Trump in januari terugkeerde naar het Witte Huis, beloofde hij dat zijn buitenlandbeleid snel resultaten zou opleveren.
Hij zei dat hij Rusland binnen 24 uur zou kunnen stoppen in Oekraïne, dat Iran zich snel zou onderwerpen, en dat de handel met Canada opnieuw onderhandeld zou worden om Amerikaanse boeren te bevoordelen.
Maar zes maanden later is weinig van die ambitie werkelijkheid geworden.
De president gelooft sterk in persoonlijke diplomatie en vertrouwt op zijn charme en vastberadenheid. Maar realiteit blijkt weerbarstiger.
De oorlogen in Oekraïne en Gaza duren voort, terwijl de VS Irans nucleaire installaties hebben gebombardeerd. Zijn handelsmaatregelen tegen Canada en Denemarken zijn niet van de grond gekomen. En ondanks het dreigen met sancties en tarieven, blijft de handel in het voordeel van andere landen uitvallen.
Het idee dat ‘krachtige persoonlijkheden elk probleem kunnen oplossen’ blijkt onvoldoende, aldus deskundigen.
Trump onderschatte vaak hoe ingewikkeld de internationale diplomatie is, en overschatte zijn onderhandelingsvaardigheden. Zelfs met zijn persoonlijke inzet — zoals zijn ontmoetingen met Emmanuel Macron of Volodymyr Zelensky — wist hij weinig duurzame verandering teweeg te brengen.
Trumps besluit om steun aan Oekraïne op te schorten werd deels teruggedraaid onder druk van het Congres. Zijn belofte om snel vrede te brengen in Oekraïne blijkt moeilijk waar te maken, zeker omdat bondgenoten wantrouwig blijven.
Bovendien stelt zijn beleid Amerikaanse belangen soms juist achter. Handelsconflicten treffen Amerikaanse boeren en bedrijven. En het wantrouwen jegens traditionele bondgenoten zoals de EU leidt tot verlies aan invloed.
Robert Kagan, voormalig diplomaat, zegt: “Trumps beleid is een reeks impulsen zonder strategie. Het is alles behalve coherent.”
Hoewel Trump campagne blijft voeren op basis van zijn leiderschapsstijl en zogenaamde ‘deal making’, lijken de geopolitieke realiteiten zijn aanpak telkens te ondermijnen.
Zelfs Republikeinse experts waarschuwen dat veel van zijn buitenlandse ambities — van een nieuw Iran-akkoord tot vredesgesprekken over Oekraïne — waarschijnlijk onrealistisch blijven zolang hij zijn strategie niet aanpast.