Albert Ramdin keert geruisloos terug voor inauguratie Simons, zonder officiële ontvangst of politieke erkenning.
Albert Ramdin, voormalig minister van Buitenlandse Zaken en ex-diplomaat, bekleedt sinds 2025 de functie van secretaris-generaal van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS). In de regering-Santokhi fungeerde hij als een machtige en invloedrijke figuur binnen de VHP, zozeer zelfs dat hij intern de bijnaam “de vicepresident zonder mandaat” kreeg. Vanuit zijn functie speelde hij ook een sleutelrol in de confrontatiepolitiek richting oppositiepartij NDP.
Volgens partijanalisten was Ramdin voor velen binnen de VHP een splijtzwam.
Hij kreeg macht en ruimte van VHP-voorzitter Santokhi, vaak ten koste van ervaren partijleden.
Die interne frustratie leidde tot verzwakking van de partijbasis en een groeiende afstand met het electoraat.
De verkiezingsnederlaag van de VHP in 2025 wordt mede toegeschreven aan die machtsstructuur.
Dat Ramdin nu zonder officiële ontvangst of hulde door president Simons of parlementsvoorzitter Ashwin Adhin is binnengekomen, wordt door sommigen geïnterpreteerd als een duidelijk politiek signaal: zijn invloed is voorbij, en zijn aanwezigheid wekt eerder terughoudendheid dan respect.
“Voor velen belichaamt Ramdin de vergane arrogantie van de vorige macht”. aldus politiek analist Ravi J.
“Zijn stille entree zegt veel. De nieuwe macht wil zich onderscheiden van dat verleden.”
“Het gebrek aan officiële ontvangst is niet zomaar een vergetelheid”, aldus een anonieme Assemblee-bron. “Dit is een correct signaal: ‘U bent niet langer welkom als architect van instabiliteit’.”
Volgens politicoloog en bestuurskundige dr. M. Lieuw markeert deze episode het einde van een tijdperk.
“Ramdin heeft Suriname verlaten in een versplinterde staat, zowel binnenlands als diplomatiek. Dat hij nu als een ‘niet-persoon’ terugkomt, toont hoe snel het politieke geheugen werkt in tijden van transitie.”
Conclusie:
De stille aanwezigheid van Albert Ramdin bij een historisch moment in Suriname’s democratische ontwikkeling roept meer vragen op dan het beantwoordt. Zijn politieke schaduw lijkt korter geworden, maar zijn invloed op de recente geschiedenis blijft onmiskenbaar.
Voor sommigen een diplomatieke zwaargewicht, voor anderen een interne bom onder de VHP – de terugkomst van Ramdin was stil, maar niet onopgemerkt.