Er is geen bedrag aan geld, olie of goud dat meer waard is dan bijen, bomen en schoon water. Toch lijkt onze wereld steeds vaker gekozen te hebben voor winst in plaats van levensbehoud. De natuur raakt uitgeput, ecosystemen storten in, en de klok van de klimaatcrisis tikt door.
Maar er is hoop. Over de hele wereld staan mensen op voor het milieu – voor het recht op leven. Jong en oud herbeleven het belang van duurzaamheid, van respect voor de natuur en van actie tegen klimaatverandering. Van gemeenschapsbostuinen tot campagnes tegen plasticvervuiling; van duurzame innovatie tot burgerlijke ongehoorzaamheid – burgers nemen hun verantwoordelijkheid serieus.
De druk op overheden en bedrijven neemt toe. Er wordt harder geroepen om investeringen in hernieuwbare energie, circulaire economie en natuurbescherming. Wetenschappers wijzen al jaren op de gevolgen van ecologische schade. Nu eist de maatschappij dat beleid en markten eindelijk luisteren naar die wetenschap.
Het recht op leven betekent ook het recht op een gezonde planeet. Iedereen heeft recht op schoon drinkwater, schone lucht en veilig voedsel. Milieurecht is mensenrecht. En toch zijn het vaak de zwaksten – arme gemeenschappen, inheemse volkeren, kinderen – die het hardst getroffen worden door vervuiling en klimaatrampen.
De keuze ligt voor ons: blijven we koersen op uitputting en ondergang, of kiezen we nu definitief voor transitie? Duurzaam denken, handelen en beleid voeren moet prioriteit nummer één worden. Want zoals de slogan van milieubewegingen wereldwijd luidt: “Er is geen planeet B.”
Tijd om te kiezen. Voor het milieu of voor het leven.