Bron: Haaretz | Analyse door Zvi Bar’el
Syrië gelooft dat Israël van plan is om interne conflicten in het land uit te buiten om zichzelf te vestigen als een ‘politiemacht’
Terwijl Israël voorzichtig de mogelijkheden onderzoekt voor normalisatie – of ten minste een veiligheidsovereenkomst – met de nieuwe regering van Syrië, staat president Ahmed al-Sharaa’s land in brand. Intern conflict is hevig aanwezig, vooral in de zuidelijke regio’s waar de overheid slechts 70% van het grondgebied controleert.
Israël heeft al aanvallen uitgevoerd op Syrische doelen, waaronder in de provincie Daraa. In maart vielen er zeker 10 doden bij Israëlische aanvallen, met name gericht op milities en wapendepots.
Militaland
In mei vroeg de Druzenleiding in Zweden hulp aan bij de Syrische regering tegen gewelddadige bendes in de regio. Deze gewapende groepen – sommige met banden met het Syrische leger, andere met de oppositie – zorgden voor chaos. Uiteindelijk ontstond er een overeenkomst tussen de regering en de Druzen, die Israël zorgen baarde. Volgens Israël creëert dit mogelijk een militair dreigingspunt in Zuid-Syrië.
Volgens deze visie was de Israëlische aanval bedoeld om te voorkomen dat Syrië de ‘rode lijn’ overschrijdt. Israël wilde vermijden dat de overeenkomst zou leiden tot een door Iran gesteunde aanwezigheid aan haar grens.
Ironie en interventie
Ironisch genoeg zijn het de Druzen zelf die de internationale gemeenschap hebben gevraagd om in te grijpen om hun veiligheid te garanderen. Voor Syrië betekent zo’n verzoek een rechtvaardiging voor Israëlisch ingrijpen.
De Turkse connectie
Turkije en Israël hebben ook samengewerkt om ontwikkelingen in Syrië te coördineren. De Amerikaanse ambassadeur in Ankara is betrokken bij besprekingen tussen beide landen, waarbij de Koerdische kwestie en de al-Sharaa-regering centraal staan.
Conclusie
Israël wordt door Syrië gezien als partij die haar invloed vergroot door in te spelen op interne verdeeldheid. Met name de opstelling van de Druzen wordt door Damascus geïnterpreteerd als een roep om Israëlische betrokkenheid. De militaire aanwezigheid van Israël in Zuid-Syrië lijkt niet slechts tijdelijk, maar een manier om zich te vestigen als onofficiële ordemacht in het gebied.