Het benoemen van deskundige ministers is van groot belang voor een effectief functionerende overheid. Deskundigheid in specifieke beleidsgebieden stelt ministers in staat om weloverwogen beslissingen te nemen, de complexiteit van moderne vraagstukken te begrijpen en effectieve oplossingen te formuleren.
Een land kan alleen goed geleid worden door deskundige mensen, mensen die hun vak verstaan. We hebben maar al te vaak in Suriname gezien dat vrienden en familie die niet deskundig waren op posten werden geplaatst. Ook mensen die de partij financieel hadden gesteund werden jobs in de schoot geworden. De ervaring heeft ons geleerd dat dat het land geen goed heeft gedaan. Men zocht de oplossing in reshuffelen.
Vooral bij de regering Bouterse werden er continu mensen vervangen. Men hield geen rekening met de schade die hierdoor werd aangericht. De man of vrouw op die post zat daar mooi te wezen en was verzekerd van een inkomen en pensioen. Maar voor het land zelf was er weinig of niets gedaan.
Waarom is deskundigheid belangrijk? – Beter beleid: Ministers met expertise op hun vakgebied kunnen betere beleidsvoorstellen doen en beslissingen nemen die gebaseerd zijn op feiten en kennis, in plaats van op politieke overwegingen of oppervlakkige kennis.
Verantwoordelijkheid en vertrouwen: Een deskundige minister kan verantwoording afleggen voor zijn/haar beleid en wordt daardoor meer vertrouwd door het publiek en andere stakeholders. – Efficiëntie: Kennis van de materie kan leiden tot een efficiëntere uitvoering van beleid en een effectievere aanpak van problemen.
Innovatie: Deskundigheid kan leiden tot innovatieve oplossingen voor complexe problemen en kan de overheid helpen om voorop te blijven lopen.
– Legitimiteit: Een regering die bestaat uit deskundige ministers wordt als meer legitiem gezien door de bevolking, wat het draagvlak voor het beleid vergroot.
Het vinden van een minister die zowel een brede algemene kennis heeft als diepgaande expertise in een specifiek domein, kan lastig zijn. Het komt vaak voor dat ministers worden benoemd op basis van andere criteria dan expertise, zoals politieke loyaliteit of ervaring in de partij. Dat is misschien goed voor de persoon in kwestie maar niet voor het land. Nog een veel gemaakte fout is dat men mensen die verstand van zaken hebben en het goed doen vervangt door mensen die niet deskundig zijn, alleen maar omdat ze tot een andere politieke partij behoren. Bijvoorbeeld Orie en Nurmomamed hebben het prima gedaan en het zou het land goed doen als ze hun werk konden voortzetten. Uit deze handeling blijkt dat men niet heeft gedacht in het voordeel van het land.
Als ik naar de lijst kijk van de komende ministers zie ik twee grote risico’s. Het kan een risico zijn op belangenverstrengeling als ministers te nauw verbonden zijn met specifieke sectoren of bedrijven (LVV-minister). En een nog groter risico is om de kat op het spek te binden. Bouterse heeft een keer deze fout gemaakt door zijn zoon, die veroordeeld was voor wapensmokkel, juist op die post te zetten. Iemand die bekend staat als een man die overheidsgelden achter over drukt, zet je niet op een post waar deze verleiding groot is. Dat is gewoon de kat op het spek binden.
Het moet niet zo zijn dat iemand die graag die post wilt, het ook krijgt. In het belang van land en volk is het aan te raden om zeer selectief te werk te gaan. Hoewel het benoemen van deskundige ministers niet altijd eenvoudig is, is het van cruciaal belang voor een goed functionerende overheid en een effectief beleid. Het streven naar een evenwicht tussen expertise, politieke realiteit en andere overwegingen is essentieel om de beste ministers voor de taken te selecteren. Als ik naar de lijst kijk, betwijfel ik het of men hier selectief en goed doordacht te werk is gegaan.
Dat was juist de kracht van de regering Santokhi. De man had op alle posten deskundigheid geplaatst en daarom kon er ontwikkeling plaats vinden. Het gros van het volk weigert dit echter te zien. Het is gemakkelijker om mensen voor de gek te houden dan ze ervan te overtuigen dat ze voor de gek zijn gehouden. Ook is het moeilijk om dwazen te bevrijden van de ketenen waar zij zo’n ontzag voor hebben. Je een keer voor de gek laten houden, kan stomme pech zijn, maar als dit twee en drie keer gebeurt, moet jij je diep schamen. Fool me once, shame on you; fool me twice, shame on me.
Wat jammer genoeg als een kankergezwel, zal blijven woekeren in de top is het eigenbelang. Niemand durft de corruptie van de goudconcessies en het zich toe eigenen van grond aan te pakken. Ook kan de wet, om geen mensen met een smet op de naam, tot de regering toe te laten, nooit een feit worden. Men houdt die wet al jaren tegen want als die wet er komt kan een gros van de mensen niet tot de komende regering worden toegelaten.
De hamvraag is, hoe wil een regering die bestaat uit mensen met een smet op de naam, werken aan corruptie bestrijding? Waar vindt zo’n regering integere ministers?
It is difficult to free fools from the chains they revere.
Josta Vaseur