Een droom…

Suriname brengt een nieuwe politieke constellatie in stelling om voor de komende 5 jaren te bepalen wat er in ons land Suriname zal gebeuren. Nog nimmer is er zoveel politieke onzekerheid en instabiliteit aan het begin van een regering gezien als nu. Aan beantwoording van de vraag wat er zal gebeuren nadat straks door het nieuwe parlement een regering zal zijn gekozen, willen we ons niet wagen, uit vrees dat het ons dag kan gaan verpesten. We willen wel met u dromen en hopen dat eens ons droom uitkomt. 

Deze regering heeft beloofd dat ze het beter zal doen en dat er geen armoede meer zal worden beleefd. Dat betekent dat iedereen die tijdelijk zichzelf niet zal kunnen behelpen, steun zal krijgen van de overheid. Wat als we vanaf het aantreden van de nieuwe regering een heel stabiele economische situatie krijgen, omdat de regering een heel degelijk, doorberekend en uitvoerbaar goed gedoseerd economische groei programma ons presenteert? Dat zou heel mooi zijn en het zal gebeuren, die droom zal uitkomen. 

We krijgen een stabiele koers voor de dollar en de euro nadat de regering Simons-Rusland is aangetreden. De koers zakt eerst een tikkeltje maar niet erg drastisch omdat anders de regering de binnenlandse uitgaven niet meer zal kunnen volhouden met de ontvangsten uit het buitenland. De koers valt lichtelijk terug en blijft dan stabiel. Er komen opeens wel investeerders in Suriname en er worden productiebedrijven geopend in alle districten. In deze bedrijven die gericht zijn op de export ontstaan er honderden banen die goed betaald zijn met goede secundaire arbeidsvoorwaarden. Een deel van de ambtenaren verlaat de overheid om in deze bedrijven valutabedragen te gaan verdienen. De werkloosheid daalt daardoor drastisch in Suriname en de informele sector daalt met 75% binnen 5 jaar. De informele bedrijven worden formeel en daarnaast komen er een heleboel formele bedrijven. Werknemers en hun gezinnen zijn daardoor goed beschermd en de staat krijgt ook veel meer inkomsten binnen uit de belastingen vanuit deze bedrijven. Het deel van de werkzoekenden dat overblijft krijgt tijdelijk een goede uitkering en gaat tegelijk in training. 

Suriname tekent in Caricom-verband een overeenkomst met Canada zodat Surinamers onder een werkvergunningen-programma, 9 maanden lang in het Noord-Amerikaans land kunnen gaan werken onder goed gereguleerde aangename omstandigheden. Zo worden er middelen overgemaakt naar Suriname. 

Door de economische activiteiten in Suriname groeit het BBP van Suriname met 400% in de komende 5 jaren. Daarbij zijn de inkomsten van de olie en gas niet inbegrepen. 

In Suriname is een superkleine groep die afhankelijk is van overheidssteun: de ouderen, de zieken en de mensen met een beperking. De uitkering aan deze groepen wordt met 500% verhoogd. Ook wordt er een staatsbedrijf opgericht dat speciaal gericht is op de zorg en vervoer van deze groepen, gesubsidieerd door de Staat. In Suriname wordt een staatsbedrijf opgericht dat bij wet alle ouder- en kinderopvanghuizen onder zijn beheer krijgt. Deze worden volledig door de staat gesubsidieerd. De gezondheidszorg wordt gratis in Suriname net als in Guyana. Onderwijs wordt kosteloos vanaf de lagere school tot de AdeK Universiteit. Een deel van de kosten van de AdeKUS moet de student gedurende een periode van 15 jaar terugbetalen, maar niet zodanig dat het hem pijn doet. 

In Suriname wordt schoolvoeding en huiswerkbegeleiding ingevoerd. Het schooluniform wordt aangepast naar het systeem van Trinidad. Er wordt door de overheid een Fonds Laagfrequente Aandoeningen opgericht: alle ambtenaren dragen daarbij 1% van hun loon. Directieleden en hogere ambtenaren dragen 3% van hun loon daaraan bij. Uit dit fonds worden aanvullende bijdragen gegeven aan iets duurdere behandelingen. 

In Suriname wordt de komende jaren ook een sterk productiviteitsprogramma uitgevoerd om kwetsbare groepen sterker te maken. Technische opleidingen en cursussen worden naar het binnenland en de districten gebracht en worden deels gesubsidieerd. De regering voert een uitkering in voor alle schoolgaanden tot de universiteit, waardoor men geen lange banen hoeft te doen en de studies kan afmaken. De regering voert ook in een Programma Aanmoediging Afgestudeerden: iedereen die afstudeert en die niet beschikt over een bouwkavel krijgt dat kosteloos van de overheid onder de voorwaarde dat dit perceel de komende 15 jaar niet wordt verkocht en dat als men het niet nodig heeft, dat men het teruggeeft of dat het wordt ingetrokken. Onder dit programma valt ook het renteloze ‘affordable housing program’. 

Het onderwijs wordt landelijk en ook in het binnenland en de districten zwaar aangepakt. Onderwijs stelt spijbelambtenaren in dienst die als taak hebben alle wijken en districten en de scholen af te lopen op zoek naar kinderen die niet naar school gaan of dreigen uit te vallen, met name de jongens. Deze kinderen worden op maat geholpen zodat ze verplicht op school blijven tot minimaal 18 jaar. Alle kinderen van Suriname staan op de radar. Elk district heeft een Kindregister waarin alle kinderen voorkomen. Eens in de 6 maanden wordt door de Permanente Commissie Kinderen van Suriname een presentatie aan de president van de Republiek Suriname gegeven, hoe het met de kinderen van de 10 districten gaat. 24 februari en 24 juli vinden deze twee meetings plaats en wel de hele dag. Elk kind van Suriname moet op maat worden bediend. Binnen 5 jaar groeit het aantal kinderen dat op de middelbare school, vooral ook de jongens. 

Binnen 10 jaar brengt dezelfde regering het percentage Surinamer dat een middelbare schooldiploma heeft op 75%.

Omdat het beleid zo degelijk is neemt de corruptie in Suriname zodanig af dat Suriname in de top 20 komt van de landen met de minste corruptie op de internationale corruptie-perceptie-index binnen 5 jaar. Het gaat goed in Suriname, duizenden gepensioneerden (wit en gekeleurd) komen naar Suriname om hier hun oude dag door te brengen: er ontstaat een nieuwe sector met 2.000 werknemers daarin werkzaam en tientallen bedrijven. 

In deze periode wordt kwikvervuiling geëlimineerd en wordt de goudmijnbouw volledig vergroend. Ook worden zware milieuboetes ingevoerd inclusief vuilsmijten en aantasting van milieu door afgravingen, etc. Ook statiegeld wordt ingevoerd. 

Onze rijstbouw en export stijgt met 200% en de bijdragen van landbouw, veeteelt, visserij, toerisme en industrie aan de productie stijgen alle met minimaal 200%. De inkomsten uit goudmijnbouw en bosbouw stijgen met 400%. Verschillende revolverende productiefondsen worden ondergebracht bij de NOB. 

De Wet Rechten Inheemse en Tribale Volken wordt ingevoerd met daarin ook het Fonds Ontwikkeling Binnenland waarin bijdragen van de multinationals en alle bedrijven die inkomsten halen uit het binnenland. Door dit alles verdwijnt de criminaliteit in Suriname naar een nulpunt. 

Hier worden we wakker, het is een mooie droom. Als we ons mooi land nu wel goed besturen onder een vrouwelijke president, dan kan het wel. We hopen en bidden dat onze droom uitkomt, omdat we hier oud willen worden en sterven en in deze grond van Mama Sranan willen worden begraven en daarmee een worden.     

error: Kopiëren mag niet!