De cruciale rol van de milieu-inspecteur
Suriname beschikt sinds 2020 over een Milieuraamwet. Die is in april 2024 gewijzigd met het oog op de duurzame ontwikkeling van Suriname, waarbij een beleids- en milieustrategie wordt uitgezet. Dit moet een evenwichtige balans tussen economische groei en milieubescherming creëren, om te kunnen beantwoorden aan de aspiraties van het Surinaamse volk.
De wet vormt het fundament voor milieubeheer, maar de uitvoering ervan blijft een uitdaging.
In juli 2024 werd de Nationale Milieu Autoriteit (NMA) ingesteld als toezichthouder en handhaver van de Milieuraamwet. Het werkgebied van de NMA omvat onder andere het verrichten van milieu effecten analyses (MEAs), verstrekken van milieuvergunningen, milieutoezicht en -handhaving, en de toepassing van gerelateerde wetgeving.
Uit rapportages blijkt echter dat de handhaving ernstig tekortschiet. Een van de grootste knelpunten is het tekort aan milieu-inspecteurs. Over het algemeen ontbreekt het aan voldoende personeel, middelen en juridische slagkracht om effectief op te treden tegen overtreders. Bedrijven die milieuregels overtreden, komen vaak daarmee weg. Niet vanwege onwil, maar door een gebrek aan capaciteit en coördinatie.
De milieu-inspecteurs die wél actief zijn, spelen een sleutelrol. Zij controleren onder meer op illegale lozingen, gevaarlijke stoffen en vervuiling door mijnbouw. Milieu-inspecteurs opereren in een grijs gebied. De wet biedt wel richtlijnen, maar onvoldoende dwingend voorgeschreven regels, en waar die wel bestaan schiet de handhaving tekort.
Daarnaast is er sprake van versnippering van bevoegdheden tussen ministeries. Dit leidt tot onduidelijkheid over en uitvoering van niet op elkaar afgestemd milieubeleid.
De milieu-inspecteur staat daarmee symbool voor de bredere strijd: tussen ambitie en realiteit, tussen economische belangen en ecologische grenzen.
Zonder voldoende steun, middelen en juridische rugdekking blijft zijn rol beperkt, en blijft het milieu de verliezer.