door politiek analist Sandro
In een opvallend openhartig interview met Radio ABC heeft NDP-voorzitter Jenny Simons de politieke kaarten op tafel gelegd. Haar uitspraken zijn niet alleen een poging tot helderheid, maar ook een signaal dat de NDP bereid is door te duwen – desnoods zonder haar vroegere partners.
Volgens Simons hebben alle zes partijen in de beoogde coalitie – inclusief ABOP – eerder regeringsverantwoordelijkheid gedragen, met alle fouten en successen van dien. Maar nu is het volgens haar tijd om vooruit te kijken, naar structurele hervormingen in onderwijs, gezondheid en vooral de economie. Belastinghervormingen en strengere controle op de goudsector zijn daarbij speerpunten.
Wat echter opvalt, is haar duidelijke breuk met ABOP. Simons stelt dat het ‘voorbehoud’ waarmee ABOP het regeerakkoord tekende, niet kon worden geaccepteerd. De NDP wil geen half commitment, maar duidelijke loyaliteit. Daarmee lijkt ABOP buiten de boot te vallen.
Volgens Simons kan de NDP, desnoods via de Verenigde Volksvergadering (VVV), een regering vormen. Het is een gewaagde uitspraak. Politiek analisten stellen dat deze route juridisch mogelijk is, maar sociaal en politiek gezien zeer gevoelig ligt.
De beslissing om Arbeid onder Welzijn te brengen roept vragen op bij vakbonden, maar Simons stelt dat rechten van werkenden gewaarborgd blijven.
Opmerkelijk is haar opening naar individuele leden van de VHP, ondanks het ideologische verschil met de partijtop. Dit lijkt op een verdeel-en-heersstrategie van de oude stempel.
Tenslotte wuifde Simons historische trauma’s zoals 25 februari weg als niet-prioritair. Dat kan politiek pragmatisch lijken, maar voor velen blijft het een pijnpunt.
Kortom: de NDP zet in op macht, loyaliteit en hervormingen – maar riskeert isolement en verdeeldheid in haar politieke aanpak.