Arthur Hamilton, de componist die vooral bekend is geworden door het treurige liedje ‘Cry Me a River’, dat honderden artiesten heeft opgenomen, overleed op 20 mei in zijn huis in Los Angeles. Hij was 98.
Zijn dood werd dit maand bekendgemaakt door de American Society of Composers, Authors and Publishers (ASCAP) en de Society of Composers & Lyricists. Hoewel hij een langdurige carrière had met onder andere een Oscar-nominatie voor beste originele song, wordt hij vooral herinnerd aan ‘Cry Me a River’. Dit nummer behoorde tot de drie songs die hij schreef voor de film Pete Kelly’s Blues uit 1955, waarin Jack Webb als jazzmuzikant speelde die mobbsters bestrijdt in Prohibition-era Kansas City, Mo. Op dat moment was Mr. Webb ook beroemd als Sergeant Joe Friday in de televisieserie Dragnet (1951-1959).
Hamilton schreef het nummer snel voor Julie London, een vriendin uit zijn middelbare schooltijd die ook Webbs ex-vrouw was. Het werd een hit en bereikte plaats 9 op de Billboard singles chart in 1955. Het nummer is een bittere kritiek van een jaloerse minnaar:
“Nu zeg je sorry
Voor al je ontrouw
Je kunt me een rivier laten huilen,
ik huil een rivier over jou.”
In een interview met The Wall Street Journal in 2010 legde Hamilton uit waarom hij de frase ‘cry me a river’ gebruikte: “In plaats van ‘eat your heart out’ of ‘I’ll get even with you,’ klonk het later als een goede, slimme reactie.”
De song werd later gecoverd door artiesten zoals Barbra Streisand, Ray Charles, Aerosmith en Michael Bublé, die het nummer zelfs voor Koningin Elizabeth II zong. Hamilton leerde piano spelen thuis en ontwikkelde zich verder door optredens te bekijken van cabaret-pianisten en zangers zoals Bobby Short. Zijn werk omvatte ook muziek voor films en toneelstukken, waaronder What a Day , dat live op televisie werd uitgezonden in 1949.
Hamilton trouwde met Mildred Winter, maar hun huwelijk eindigde in scheiding. Zijn overlevenden omvatten zijn vrouw Joyce (Maurer) Hamilton en een dochter, Claudia Hamilton. Zijn werk blijft een iconische erfenis in de wereld van de muziek.(NYT)