Tijdens de verkiezingen van 25 mei trokken burgers massaal naar de stembus, vol hoop op verandering en betere vertegenwoordiging. Velen stemden bewust op kandidaten die beloofden zich in te zetten als Assembleelid en zelfs ambities uitspraken om zich kandidaat te stellen voor het presidentschap.
Maar nog geen maand na de verkiezingsuitslag heerst er onder een deel van de kiezers grote teleurstelling en woede.
Een veelgehoorde klacht is dat sommige kandidaten, die niet genoeg stemmen behaalden om verkozen te worden, alsnog in De Nationale Assemblée (DNA) zijn beland door interne verschuivingen en partijafspraken.
Voor veel burgers voelt dit als verraad aan het democratisch proces.
“We zijn bedrogen”, zegt een zichtbaar teleurgestelde kiezer. “Ze zeiden dat ze het volk zouden vertegenwoordigen, maar zodra de stemmen geteld zijn, schuiven ze elkaar gewoon naar binnen alsof onze stem niets betekent. Dit is geen democratie, dit is misleiding.”
De verontwaardiging is groot, vooral omdat de betrokken kandidaten geen enkel blijk van spijt geven. In plaats van rekenschap af te leggen aan hun achterban, lijken ze ongevoelig voor de teleurstelling die onder het volk leeft.
Volgens critici ondermijnt dit gedrag het vertrouwen in de politiek en voedt het een groeiend gevoel van machteloosheid onder de bevolking.
“Ze hebben hun menselijke kant verloren”, vervolgt de kiezer. “Wat ze doen overstijgt het dierlijke. Zolang dit soort bedrog wordt geaccepteerd en zelfs beloond, vrees ik dat we afstevenen op groter verraad en politieke misdaden.”
Met deze harde woorden spreekt de kiezer niet alleen zijn frustratie uit, maar ook een breed gedeeld gevoel van wantrouwen. De vraag blijft nu of de politiek het signaal zal oppikken, of dat de kloof tussen burger en bestuurder alleen maar verder zal groeien.