NDP-voorzitter Jenny Simons heeft harde uitspraken gedaan over mogelijke omkooppraktijken rond de aanstaande verkiezingen van de voorzitter en ondervoorzitter van De Nationale Assemblée (DNA), evenals het presidents- en vicepresidentschap.
“We krijgen heel veel nieuws van omkooppraktijken. In feite hebben we informatie dat er aan mensen heel veel geld wordt geboden. En jammer, want we hadden het over corruptie. Dit is een zware vorm van corruptie als je mensen hun stemmen koopt”, zei Simons. Ze voegde eraan toe dat ze deze informatie niet zwart op wit heeft, maar via geruchten heeft vernomen.
Politiek analist: “Zonder bewijs is dit gevaarlijk terrein”
Volgens politiek analist drs. R.H is het opmerkelijk dat Simons dergelijke beschuldigingen uit zonder harde bewijzen: “Iemand met ambities voor het presidentschap moet uiterst voorzichtig zijn met insinuaties. Dergelijke uitspraken kunnen politieke processen destabiliseren, zeker als ze enkel op horen zeggen zijn gebaseerd.”
Terugblik: schaduwen uit 1996 en 2020
Opvallend is dat Simons niet ingaat op eerdere beschuldigingen van “omkoping” door haar eigen partij. In 2020 deden geruchten de ronde dat er stemmen zouden zijn gekocht om haar benoeming als DNA-voorzitter veilig te stellen. Die aantijgingen zijn nooit officieel onderzocht, maar leven voort in de politieke wandelgangen.
Ook in 1996 werden tijdens de Verenigde Volksvergadering (VVV), waarbij Jules Wijdenbosch en Pretaap Radhakishun tot president en vicepresident werden gekozen, beschuldigingen van grootschalige omkoping geuit. Met name ressortraads- en districtsraadseden zouden toen benaderd zijn met geldbedragen. In politieke kringen wordt gefluisterd dat de zogenaamde “inner circle” van de NDP destijds alles wist van deze praktijken.
Hoewel er nooit juridische consequenties zijn geweest, blijven deze gebeurtenissen als een schaduw hangen over het Surinaamse politieke landschap. Simons lijkt in haar recente uitspraken deze geschiedenis te vergeten — of bewust te vermijden.
