Ondanks decennia van stagnatie, economische problemen en politieke schandalen, blijven Surinamers hun vertrouwen uitspreken in dezelfde gezichten die het land al vijftig jaar regeren. De bekende politieke partijen krijgen opnieuw veel steun .
De vraag rijst: waarom blijven mensen stemmen op leiders die keer op keer falen in het brengen van structurele verandering?
Socioloog dr. Marcia D, laat er geen twijfel over bestaan: “Het is een vorm van politieke trauma. Mensen kiezen wat ze kennen, zelfs als het hen niets heeft gebracht. Ze zijn teleurgesteld, maar ook bang voor het onbekende.”
Volgens dr. Marcia D speelt ook cliëntelisme een grote rol. “Sommige politici geven net voor verkiezingen banen of voedselpakketten in ruil voor stemmen. Dat ondermijnt structurele verandering.”
Toch leeft onder jongeren en een deel van de stedelijke middenklasse een groeiend gevoel van frustratie.
“Je kunt een kapot systeem niet repareren met dezelfde mensen die het kapot hebben gemaakt”, zegt dr. Marci. “Maar het alternatief is zwak, verdeeld of onbekend. Zonder geloofwaardige nieuwe leiders blijft men terugvallen op het oude.”
Wat nodig is, volgens dr.Marci, is een nieuw politiek bewustzijn: “Vooruitgang begint pas wanneer mensen inzien dat verandering risico’s met zich meebrengt, maar stagnatie een nog hogere prijs heeft.”
Zolang oude structuren standhouden, blijft de cirkel zich herhalen — verkiezing na verkiezing. De vraag is niet alleen wie er gekozen wordt, maar waarom Surinamers blijven hopen op een andere uitkomst met dezelfde spelers.