We leven al 2 dagen na de verkiezingen en de onvolkomenheden drijven nu naar boven. Er waren hertellingen gaande in de districten Wanica en Nickerie, districten waar de VHP traditioneel goed scoort. Bij onvolkomenheden moest zulks in de processen-verbaal worden opgenomen en zouden dan later de hertellingen plaatsvinden. Er waren omstanders en partij sympathisanten die op de verkiezingsdag ter plekke de hertelling hebben geëist van de stembureauvoorzitters, maar dat is wettelijk niet geregeld en toegestaan.
Dc’s die politici zijn, vormen altijd een risico bij het verkiezingsproces, dat zagen we in 2020 vooral bij de dc van Paramaribo. Gepolitiseerde hoofdstembureaus zijn een nog groter risico. Opeenvolgende regeringen hebben dit probleem nooit opgelost. Het wachten is nu op de definitieve uitslagen en hoe de partijen staan wat betreft de dr’s en de rr-leden. Dan is het formeren van een coalitie duidelijker en dan kunnen partijen in bepaalde scenario’s.
Het scenario waarbij de VHP zonder de NDP een regering formeert is alleen mogelijk in de verenigde volksvergadering. De afstand tussen beide partijen is op zijn minst 5.000 stemmen. De vraag is of het ethisch verantwoord is om zonder de theoretisch grootste partij een regering te formeren. De grootste vrees met een NDP-regering is dat financieel al het fragiele dat is opgebouwd, aan diggelen wordt geslagen. Aan de andere kant kan zonder de VHP een behoorlijke turbulentie gaan ontstaan in de economie die niet te beteugelen zal zijn met valutawetten.
Een risico met de VHP is dat het collectief gevoel niet wordt onderhouden en dat er niet wordt geĂŻnvesteerd in hetgeen collectief is, buiten de partijgrenzen. Het macro-economisch succes kan het risico hebben, geen humaan gezicht te hebben omdat de sociale paragrafen worden verwaarloosd.
Enkelen zeggen terecht dat Suriname een stabiele coalitie nodig heeft waar een groot deel van het electoraat zich in vertegenwoordigd voelt. Die politieke rust is nodig om over wat zal komen aan oil and gas goed te besluiten en te managen. Aan de andere kant is een sterke oppositie ook nodig.
Een conglomeraat van de grootste meesterboeven in het land zal onze fragiele republiek weer drijven naar aan afgrond.
Het grootste probleem in Suriname is weer het midden gebleken. Er is in het sociaal-maatschappelijk leven ook geen maatschappelijk middenveld. Er zijn een paar NGO’s die bemenst zijn door personen die deze instituten gebruiken en misbruiken voor het binnenhalen van donorkapitaal en het uitvoeren van projecten met nul aan impact, om een goed leventje te leiden in het uitgaansgebied.
Het politiek middenveld is precies als we aangaven gebleken inderdaad leeg te zijn. Dat komt omdat deze partijen in het politieke veld treden met een hekel aan bureaucratie en de administratie, dus met een Elon Musk benadering. Dat is contraproductief en wekt geen vertrouwen.
De enige partij in het midden die 1 zetel heeft behaald is de A20. Bij de NDP heeft men snel kleur bekent en is het duidelijk dat het profileren van de voormalige vp Adhin een set was om de etnische stemmer aan te trekken. Deze politicus heeft al aangegeven zich te zullen scharen achter de partijvoorzitter. Dat is een heel wijs besluit, want om een paar etnische stemmers heeft het geen zin om zich onverstandig te gedragen. Hopelijk is dat dan een les voor die kiezers, dat ze voortaan fatsoenlijk moeten stemmen zoals het beschaafde Surinamers betaamt. De meeste partijen hebben het regeerbeleid van de huidige regering gehekeld en de president bestreden. Die heeft eerder gezegd dat hij impopulaire maatregelen zou treffen en daardoor in populariteit zou dalen. Hij gaf aan dat hij het land regeerde niet voor de volgende verkiezing, maar voor de volgende generatie.
De verschillende politieke partijen hebben geen wezenlijk programma gepresenteerd om Suriname te houden op het pad van economische, sociale en ecologische groei. In de afgelopen 5 jaar heeft 1 partij geregeerd: dat is de VHP.
Er zijn geluiden dat er al aftastende gesprekken worden gevoerd. Uiterlijk binnen 30 dagen nadat de leden van De Nationale Assemblée zijn gekozen, dus ergens rond 25 juni 2025, komt dit orgaan in vergadering bijeen onder voorzitterschap van het oudste lid in jaren, en bij verhindering of ontstentenis door telkens het op één na oudste lid. In deze vergadering onderzoekt De Nationale Assemblée de geloofsbrieven van haar nieuwe leden en beslist over de geschillen, welke aangaande die geloofsbrieven of de verkiezing zelf opkomen, een en ander volgens regels door de wet te stellen.
Indien er meerdere leden zijn, die in aanmerking zouden kunnen komen voor aanwijzing als
oudste lid, beslist het lot wie van hen als de fungerende voorzitter optreedt. Het oudste lid legt, voorafgaande aan deze vergadering, in handen van de president, de voorgeschreven eed of verklaring en belofte af, waarna hij de overige 50 leden beĂ«digt. Hierna gaat de vergadering over tot het kiezen van een voorzitter en een vice-voorzitter van De Nationale AssemblĂ©e, die onmiddellijk hun functies aanvaarden.Â
De voorzitter legt ten overstaan van De Nationale AssemblĂ©e, in handen van de fungerend voorzitter, de voorgeschreven eed of verklaring en belofte af. Indien de fungerend voorzitter tot voorzitter wordt gekozen, legt hij ten overstaan van DeNationale AssemblĂ©e de voorgeschreven eed of verklaring en belofte af in handen van de vice-voorzitter. De president en de vicepresident worden door De Nationale AssemblĂ©e voor vijf jaren gekozen.Â
De ambtstermijn van de president eindigt bij de beëdiging van een nieuw gekozen president. Indien het ambt vacant wordt, begint voor de daaropvolgend gekozen president een nieuwe ambtstermijn. De president vormt met de vicepresident en de Raad van Ministers de regering. De vicepresident is belast met de dagelijkse leiding van de Raad van Ministers en is als zodanig verantwoording verschuldigd aan de president.