Morgen gaat het Surinaamse kiezersvolk naar de stembus. Gehoopt wordt dat er een goede opkomst is waardoor er geen twijfels zijn over de legitimiteit van de regering.
Gezegd moet worden dat het een heel moeilijke regeerperiode is geweest. In de regering was er wel leiderschap geweest, dat kwam van de president. De uitvoering van het leiderschap was problematisch, omdat die ondergraven werd met name door de leider van de ABOP. Hij kon het niet opbrengen om voor de ogen van zijn aanhang in een dienende rol te gaan van een andere man. Het is het verhaal van de 2 alfa males. De ABOP aanhang zou het haar leider kwalijk nemen als hij zich onderdanig zou opstellen naar de andere leider. Vandaar dat de rol van de president altijd is ondergraven, zichtbaar voor de aanhang en dat is wel door de aanhang geapprecieerd.
Er is voor alles wat goed en fout is gegaan in deze regeerperiode 1 persoon aansprakelijk en dat is de persoon die als enige leider de hele tijd aan het regeren was. En daarbij zou het ongebruikelijk en abnormaal zijn als hij geen steken zou laten vallen of geen inschattingsfouten zou maken. De ABOP is in de coalitie gebleven, niet om te regeren, maar om de persoonlijke belangen van een aantal mensen en de privileges die men niet kwijt wilde raken.
De NPS heeft nooit regeerverantwoordelijkheid willen accepteren, en afstand bewaard van de president. Men heeft geen oplossingen aangedragen, maar alleen problemen benoemd en gedropt bij de president. Die heeft de toverstok en van hem werd verwacht dat hij alles moest oplossen. De NPS had vanwege capaciteitsgebrek in de coalitie inhoudelijk niets in te brengen, vandaar dat hun bijdrage ook nihil is geweest. Op een gegeven moment zagen ze dat hun wanprestatie in deze regering haar schade zou berokkenen bij de komende verkiezingen. Men had geen vertrouwen in eigen kunnen en heeft tijd gekocht om capaciteit op te bouwen om in de volgende periode geen wanprestatie meer te plegen. Zogenaamd heette het dat men zich niet erkend en betrokken voelde in de regering. Dat is een aanklacht tegen de eigen capaciteit en kunde.
Onder deze moeilijke omstandigheden heeft de VHP een land geregeerd terwijl het kapitaal haar in de ribbenkast porde en aan de andere kant ABOP. Wat nog overeind was gebleven, werd in DNA aan diggelen geslagen door de NDP.
De VHP heeft onder zeer moeilijke en oneerlijke omstandigheden het land geregeerd. Ze hebben een economisch herstelprogramma uitgevoerd, waardoor de macro-economische cijfers er nu iets beter uitzien. Maar in de structuur en de basis van de economie is niets veranderd, waardoor de situatie met de minste en geringste schok weer kan gaan destabiliseren.
Er zijn geen bedrijven bij gekomen, bedrijven zijn niet ‘resilient’ geworden, er zijn geen duurzame sectoren geïntroduceerd of versterkt en uitgebreid, er zijn geen zware investeringen gedaan, los van de olie.
Een grote deceptie was het wegblijven van onze zogenaamde diaspora, die in feite in het Surinaams geval niet bestaat. Onze zogenaamde diaspora bestaat uit een aantal familieleden dat op kansen loert om desnoods via corruptie en regelarij hier te komen en hun slag te slaan. Wordt het hen te heet onder de voeten, dan pakken ze de ‘plane’ op weg naar hun land aan de Noordzee. De diaspora bestaat ook uit een aantal opiniemakers die zich met Suriname bezighouden primair om de naamsbekendheid en de celebrity status te onderhouden. In Nederland zelf zijn het geen mensen die in Nederlandse dagbladen of televisieprogramma’s herkend of erkend worden. In Nederland zelf hebben ze geen rol van betekenis.
Economisch is een achteruitgang tot stilstand gebracht, maar de kracht die ons achteruit duwt is niet geneutraliseerd, het is alleen even in bedwang. Alle problemen aan het fundament van het economisch probleem bestaan er nog levensgroot, alleen zijn ze even ‘groggy’.
Het is de regering daarnaast niet gelukt om in het sociale beschermingsprogramma duurzaamheid en relevantie in te bouwen. Er is geen wet sociale zekerheid aangenomen. Veel aspecten daarvan zijn niet op de wet gestoeld, nog steeds, en zijn programma’s in uitvoering op basis van willekeur. Suriname heeft de capaciteit niet bij Sociale Zaken en andere sociale ministeries om een uitgebreid en samenhangend programma van sociale zekerheid en versterking van de burger uit te voeren, nog steeds niet.
De lange rij van investeerders is weggebleven. Onderkend moet wel worden dat de regering een heel moeilijke situatie heeft overgenomen, verworden van een land met de minste schulden tot een met de hoogste staatsschulden. Met maatregelen die een korte termijn werking hebben, is de torenhoge inflatie zwaar teruggebracht en is de koers enigszins stabiel, maar alles is uiterst stabiel.
De informele economie is niet teruggebracht en de efficiëntie in de belastinginning is weer niet gerealiseerd. Er is een valse public sector programma uitgevoerd, omdat de basis van het probleem bij het logge ambtenarenapparaat niet is opgelost.
De president had te maken met een aantal weerstanden rondom hem die fungeerden als een drassig veld voor een technische voetballer. Het kapitaal, partijprominenten zonder inzicht in bestuur, normale grove aanvallen van de oppositie, ondergraving door eigen partners als de ABOP en de NPS en onoprechte ‘vrienden’ van de diaspora hebben het tempo van de president danig vertraagd, maar geheel schuldenvrij gaat hij in deze niet.
Het volk zit nu met een waardeloos politiek middenveld, met visielozen, corruptelingen, grappenmakers en zangers. Een groot deel heeft een ministerie nooit van binnen gezien, men kent de overheid van CBB-bezoeken en met die referentie een land regeren. Van buitenlandse betrekkingen weet men totaal niets, men kent alleen zangers die uit verschillende landen hier hun dingen op het podium komen uithalen.
Alle oplossingen die deze mensen denken te hebben, zijn onuitvoerbaar, tegen de Grondwet en bijzondere wetgeving en in strijd met verdragen en het concept van de rechten van de mens. Wat overblijft aan serieuze partijen is er niet veel. Bij een ‘soepele correctie’ blijven over de VHP, de NDP en de NPS. Alle partijen hebben hun zware angels. Zo is de grote vrees van de NDP dat de zeer gaan doen aan Njang, Dringi, Prisiri, dus alle geld ‘bossen’ alles opsouperen en wat aan het meest fragiele en flinterdunne is opgebouwd, kapot slaan en slopen. Dat hebben ze keer op keer gedaan.
Het wordt weer kiezen tussen het minst kwade van al het kwaad. Het wordt wel de eerste keer dat een electorale krachtmeting plaatsvindt onder een eerlijk kiesstelsel. We blijven benieuwd.
Voldoet u zeker uw burgerplicht en zet u de uwen aan om dat ook te doen.