Tijdens het proces tegen de Zong, een slavenschip, verklaarde de opperrechter van de King’s Bench in Londen, dat een bloedbad onder tot slaaf gemaakte Afrikanen “hetzelfde was als paarden overboord gooien” op 22 mei 1783.
De bemanning van de Zong had minstens 130 gevangen Afrikanen in zee gegooid, maar de vraag voor de rechtbank was niet wie deze gruweldaad had begaan, maar of de verloren “lading” gedekt was door een verzekering.
De Zong verliet Accra in augustus 1781 met 442 tot slaaf gemaakte Afrikanen aan boord, op weg naar de koloniale plantages van Jamaica. Het schip was overvol.
Omdat het water opraakte en hun reis door een navigatiefout langer duurde, besloot de bemanning een deel van hun menselijke “lading” overboord te gooien. In de loop van enkele dagen gooide de bemanning zo’n 122 Afrikanen overboord.
De Zong arriveerde in Black River, Jamaica, met 208 tot slaaf gemaakte mensen aan boord.