Terwijl de zon langzaam ondergaat boven de houten huizen van Blauwgrond, zit Urmie (68) op haar veranda.
Haar handen trillen terwijl zij een rekening van het ziekenhuis vasthoudt. “Ik dacht dat ik rust zou vinden na een leven van werken en schulden afbetalen. Maar oud worden hier? Dat is geen zekerheid, het is angst”, zegt zij.
Haar verhaal is geen uitzondering in Suriname, waar pensioenen schaars zijn, zorgkosten stijgen en generaties vastzitten in een cyclus van armoede.
Voorbeeld:
Urmie werkte 45 jaar als schoonmaakster bij een overheidskantoor. Toen zij op haar 65e eindelijk haar hypotheek afloste, vierde ze dat met haar familie. “Ik dacht: nu kan ik leven.” Maar de realiteit sloeg hard toe. Haar pensioen van SRD 1.500 (€35) per maand dekt nauwelijks medicijnen, elektriciteit en voedsel. Haar kinderen, zelf financieel uitgeput door inflatie en valutakoersen, kunnen weinig bijdragen. “Mijn jeugdroom was reizen. Nu eet ik één keer per dag om pillen te betalen”, verzucht ze.
Context:
Volgens cijfers leeft 60% van de Surinaamse 60-plussers onder de armoedegrens. De Algemene Ouderdomsverzekering (AOV) biedt minimale steun, terwijl zorgverzekeringen voor ouderen onbetaalbaar zijn. “Mensen zoals Urmie worden dubbel gestraft: ze betalen hun hele leven, maar de staat laat hen vallen als ze het meest kwetsbaar zijn”, legt socioloog Radjinder Marhe uit.
Cultuur en complexiteit:
In een cultuur waar families traditioneel voor ouderen zorgen, zetten economische crises deze solidariteit onder druk. “Jongeren vertrekken naar het buitenland of hebben drie banen. Ouderen blijven alleen achter”, zegt Marhe. Tegelijkertijd voelen velen schaamte om hulp te vragen.
Slotwoord:
Urmie’s buurman, Winston (70), deelde vorige maand zijn verhaal op social media. Zijn oproep voor betere ouderenzorg ging viraal, maar concrete actie blijft uit. “We zijn de generatie die dit land opbouwde”, zegt Urmie. “Waarom moeten we nu stilletjes wegkwijnen?” Terwijl ze naar de donkere wordende straat staart, klinkt er een zucht: “Schuldenvrij zijn voelt als een grap… alsof het leven pas begint wanneer het al voorbij is.”
Disclaimer: Dit artikel is gebaseerd op persoonlijke verhalen en algemene trends. Namen kunnen gefingeerd zijn om privacy te beschermen.