Het was weer een typische dag in Paramaribo. De minister van Financiën kondigde aan dat geld uitgeven aan… nou ja, alles eigenlijk, voortaan gewoon “creatieve economie” heet. “We geven niet uit, we investeren in verbeelding”, verklaarde hij trots, terwijl de koers van de SRD stilletjes in een hoekje zat te huilen.
Ondertussen, in de vergaderzaal van De Nationale Assemblée, was er een verhitte discussie over… eh, eigenlijk weet niemand meer waarover. Iemand riep iets over “transparantie”, waarop een collega antwoordde: “Ja, zo doorzichtig dat we het zelf niet meer zien!” Applaus.
En alsof dat nog niet genoeg was, kwam er een persbericht van een nieuwe politieke partij: “Wij beloven minder beloften!” Eindelijk, eerlijkheid. De bevolking juichte – of was het sarcastisch gelach? Lastig te zeggen.
Aan het eind van de dag zat iedereen thuis met een borrelnootje en dezelfde gedachte: “Misschien moeten we maar een realityshow van de politiek maken. Dan verdienen we tenminste nog iets terug.”
Steek je hand op als je dit herkent. En je glas. Proost.
Noot: Dit verhaal is puur fictief en bedoeld voor vermaak.
