De ideologische en intellectuele armoede van onze politici
Het VES debat heeft op een pijnlijke wijze blootgelegd de ideologische en intellectuele armoede van onze politici.
Wij zijn vergast geworden op een lawine van gevleugelde volzinnen, oneliners, containerbegrippen gelardeerd met oude politieke kreten en snake oil recepten voor onze problemen.
De gastheren waren ook in gebreke gebleven om de vraag te stellen “welke zijn volgens u de drie grootste problemen in de sociaaleconomische ontwikkeling van Suriname”.
Gemiste belangrijke issues
De meest belangrijke issues zijn momenteel onder andere de circa 100 jaar durende negatieve lopende rekening. De kwestie van de negatieve lopende rekening was totaal niet aanwezig in het debat. Maar het is wel de negatieve lopende rekening die zorgt voor een onstabiele wisselkoers. En het is de stijgende wisselkoers die verantwoordelijk is voor een dalende koopkracht. Hoe de koopkracht op peil te houden en te verhogen is een issue die men zorgvuldig vermeden heeft. Ook de kwestie van de armoedebestrijding is volledig onder het tapijt geveegd, alleen De Nieuwe Leeuw heeft deze issue aangestipt. En hoe men concreet denkt de verdiencapaciteit, vooral in deviezen, op te voeren bleef buiten het vizier.
En privatisering ga je niet kunnen managen zonder een goed beleidskader. Het maken van een wet is volstrekt zinloos als mensen niet weten het hoe en waarom van privatiseren. Ik heb in 1994 een beleidskader voor privatisering geschreven en sindsdien heb ik geen enkel goed rapport op dat gebied gezien. En mensen zullen dus ook niet weten waarom vorige privatiseringen mislukt zijn. De aanbestedingswet zou de corruptie bij aanbestedingen reduceren. Echter de realiteit is dat onderhandse aanbestedingen gewoon doorgaan. En daar is de corruptie.
De nieuwe wondermiddelen
Deze zijn onder andere decentralisatie terwijl decentralisatie ons miljoenen Amerikaanse dollars gekost heeft en consultants rijk heeft gemaakt en compleet mislukt is omdat Suriname te klein is om te decentraliseren. Alleen wie geen kennis heeft van organisatie en management zal onder onze omstandigheden geloven in het succes van decentralisatie. Suriname heeft een schrijnend tekort aan kader en in de rurale gebieden is dat kader dun bezaaid of afwezig. De districtenindeling is een paskwil en moet gewijzigd worden. We moeten terug naar de oude districtenindeling die veel rationeler in elkaar zat. De huidige districtenindeling is gemaakt om een bepaalde etnische groep van nut te zijn bij het op districten gebaseerde districtenkiesstelsel. Ook zal digitalisering geen wondermiddel zijn, omdat daarvoor eerst het aantal ministeries teruggebracht moet worden, daarnaast moeten de departementale taken verantwoordelijkheden en bevoegdheden gerationaliseerd worden, en er moet vooraf een sanering van het ambtenarenapparaat hebben plaatsgevonden. Je gaat toch geen rommel decentraliseren en nog minder digitaliseren.
Wat ook ontbrak
Wat ontbroken heeft zijn cruciale zaken als ruimtelijke planning en economische structuurplannen, en de rol van de overheid in het proces van economische ontwikkeling. Suriname zou te weinig inwoners hebben. Weet men wel hoeveel inwoners Barbados heeft en waar het staat op de ontwikkelingsladder. Hoe staat het met Mauritius heeft die ook niet een tekort aan inwoners. De zichtbare en onzichtbare werkloosheid in zowel de particuliere sector en de publieke sector is groot. De economische bedrijvigheid was vroeger juist groter.
De reden voor een uitdijend ambtenarenapparaat is gelegen in het onvermogen van onze politici om productieve werkgelegenheid te scheppen en dat is langer dan 75 jaar zo. Bovendien was hun aanhang allergisch voor werken. Jopie Pengel was daarom gestart met werkverschaffing.
Richard B. Kalloe