Het leven is niet voor iedereen hetzelfde. Wat voor de Ć©Ć©n een normale dag is, kan voor de ander een strijd zijn.
Denk aan Lotte, een meisje van 14. Ze zit in de bus naar school en probeert haar tranen te verbergen. Gisteren had ze weer ruzie thuis over geld ā weer geen nieuwe schoenen. Terwijl haar klasgenoten lachen om een trend op Instagram, voelt zij zich onzichtbaar. Niet omdat ze niets wil zeggen, maar omdat ze bang is dat niemand zal begrijpen wat ze doormaakt.
Toch behandelt haar leraar haar net als alle anderen: “Lotte, maak je huiswerk, of je krijgt een slecht cijfer.” Geen vraag hoe het met haar gaat, geen ruimte voor haar verdriet.
Wat als we in plaats daarvan eens zouden denken voordat we oordelen? Wat als we proberen te zien wat mensen verbergen?
We kunnen niet weten wat iemand meemaakt, maar wel kiezen voor compassie in plaats van kritiek. Wees eerlijk tegen iedereen ā dat betekent ook: wees begripvol.
Want het leven is niet gelijk verdeeld. Maar mededogen wel.