Als we kijken naar de jaarcijfers van politieke partijen, die ze bij wet moesten publiceren, rijst de vraag: waar komt hun verkiezingsgeld vandaan? De verslagen en middelen lijken niet te kloppen, vooral niet bij de zogenaamde grote partijen. Het geld komt in elk geval niet van contributies. In plaats daarvan wordt er gesproken over sponsoren. Maar wie zijn deze sponsoren? Is het drugsgeld, zwart geld, of eerlijk verdiend geld?
Steeds vaker wordt geopenbaard dat er strengere regelgeving nodig is, maar die blijft uit. Als politici vanaf dag één al corrupt zijn, wordt dit voor hen normaal. Sponsoren verwachten altijd iets terug, want geld komt niet gratis.
Als de basis van politieke partijen rot is, krijgen we een rot en corrupt beleid. Dit beleid houdt de armen en de middenklasse gevangen in hun positie, terwijl de machtigen hun positie behouden.
De jeugd kijkt bedroefd toe hoe hun toekomst wordt ondermijnd door dit systeem. Zij zijn degenen die straks moeten leven met de gevolgen van dit corrupte beleid. Het is triest om te zien hoe politieke partijen de corruptie in stand houden, terwijl ze zelf stemmen op corrupte leiders. Als de jeugd nu al ziet dat het systeem faalt, wie kan hen dan nog hoop geven op een betere toekomst?
Het is tijd voor transparantie en verantwoording. Anders blijft de jeugd bedroefd achter, in een wereld waar corruptie de norm is.
