De regering van Suriname heeft zich uitgesproken aan de zijde van Guyana in het langlopende territoriale geschil tussen Guyana en Venezuela over de regio Essequibo. Deze keuze is opmerkelijk, aangezien Guyana zelf een deel van Surinaams grondgebied blijft bezetten – een historisch conflict dat nooit is opgelost.
Door partij te kiezen in het Essequibo-conflict heeft Suriname zijn neutrale positie verlaten, wat betekent dat het land nu geen invloed meer heeft bij verdere gesprekken met Guyana over hun eigen grensgeschillen.
Venezuela heeft ondertussen scherp gereageerd op beschuldigingen van Guyana over een vermeende militaire confrontatie. De Venezolaanse regering omschrijft deze aantijgingen als een “verachtelijke verzinsel” en hekelt wat het noemt een “nepnieuws”-operatie om media te manipuleren. Volgens Venezuela waren illegale mijnwerkers, die opereren onder bescherming van het Guyanese leger, degenen die werden aangevallen, waarbij gewonden momenteel medische zorg ontvangen op Venezolaans grondgebied.
De Venezolaanse regering bekritiseert ook de toenemende militarisering van Guyana, aangedreven door steun van het United States Southern Command. Caracas eist dat Guyana stopt met wat het “agressie en leugens” noemt en dringt aan op directe onderhandelingen zoals vastgelegd in het Verdrag van Genève uit 1966. Dit verdrag biedt een raamwerk voor vreedzame conflictoplossing, maar Guyana lijkt vooral gericht op escalatie.
Suriname had neutraal moeten blijven om diplomatieke druk uit te kunnen oefenen op Guyana over hun gedeelde grensconflict. Door nu echter partij te kiezen, heeft Suriname deze mogelijkheid verspeeld. Terwijl Venezuela vasthoudt aan vreedzame onderhandelingen, blijft de spanning in de regio groeien, met risico’s voor stabiliteit en samenwerking in Latijns-Amerika en de Caraïben.
—
