In de wereld van nu zijn er extreem rijke en meelijwekkend arme mensen en daartussen zijn er nog wat gradaties. De wens van vele ouders is om hun kind een goed leven te geven en dat is prijzenswaardig. De vraag is echter wat verstaan ouders onder een goed leven? Is het hun kind pamperen en in een baan regelen of is het gezondheid, ‘t kind zelfredzaam maken en eigen verantwoordelijkheid bijbrengen? Een goed leven betekent een kind de basisbehoeften kunnen geven en niet het kind in luxe laten baden. Dit laatste kan een kind meer kwaad dan goed doen.
Als inleiding een kort verhaaltje. Een rijk kind ging een keer logeren in een gewoon gezin. Dit kind zag dagelijks hoe er geleefd en gewerkt werd in dat gezin. Toen de jongen weer thuis was, vroeg vader aan zijn zoon hoe hij de logeerpartij had ervaren. De jongen begon op te sommen:
– Ten eerste viel het me op dat onze hond een rashond is en die van die mensen waren bastaard honden.
– Wij hebben een zwembad in de tuin en de kinderen daar zwemmen en vissen in de kreek en varen met bootjes dus genieten ze op veel meer manieren van het water.
– Onze tuin wordt verlicht door dure lantaarns en zij maken gebruik van een gezellig houtvuurtje.
– Onze patio reikt tot de voortuin en zij zijn omringd door de natuur met uitgestrekte velden.
– Wij hebben bedienden die ons op onze wenken bedienen maar bij hun is het juist andersom, zij dienen anderen.
– Wij kopen ons voedsel in de supermarkt en zij planten het zelf.
– Wij leven in angst en hebben muren, traliewerk, en een alarm om ons bezit te beschermen en zij leven onbevreesd zonder al deze bescherming.
– Die mensen zijn blij en dankbaar met wat ze hebben en wij piekeren dagelijks over hetgeen we niet hebben en wat we nog meer willen hebben. Vader ik voelde me daar echt gelukkig.
Dit verhaaltje laat zien, dat mensen verschillend kunnen denken over het gevoel van geluk en tevredenheid. Vele mensen willen graag dat iedereen aan de buitenkant moet zien dat ze rijk zijn. Men moet hun grote huis zien, de dure auto’s, de sieraden waarmee ze zich behangen enz. Daar is niks mis mee, als ze ervoor hebben gewerkt, mogen ze er best mee pronken.
De hamvraag is echter, is die rijkdom alleen aan de buitenkant te zien of ook van binnen?
Er zijn vele mensen in onze samenleving die hun rijkdom hebben vergaard met drugs, fraude, diefstal en corruptie. Ook hebben ze zich verrijkt met het goud, de grond, het hout, kortom met de inkomstenbronnen van het land. En die rijkdom hebben ze niet gebruikt om anderen mee te helpen, ze hebben het alleen voor zichzelf gehouden. Zijn deze mensen die alleen voor zichzelf graaien, gelukkig?
Ook zijn er mensen die roepen dat ze willen helpen en zich zullen inzetten voor anderen, maar in werkelijkheid houden ze de samenleving slechts een worst voor, het is slechts uiterlijk vertoon. Ze zijn er juist trots op als ze kunnen zeggen:”ai mi kies din.” Deze mensen leven continu in angst dat de samenleving er achter zal komen dat ze zijn bedrogen, dus hebben ze geen innerlijke rust.
Innerlijke rust is niet iets dat je wenst, het is iets dat je maakt, iets dat je bent, iets dat je creëert maar het is ook iets dat je kan verliezen. Innerlijke rijkdom gaat over de ontwikkeling in jezelf. Het is een manier van leven, een levensstijl. Een persoonlijke levenshouding die je laat streven naar innerlijk geluk voor jezelf en voor anderen. Het is blij zijn met wat je hebt en de mogelijkheid hebt om dat te delen.
Gezondheid, succes, geven en delen zijn zaken die voor innerlijke rijkdom kunnen zorgen. Er zijn mensen die op eigen kracht iets bereiken. En wanneer ze er op eigen kracht zijn gekomen, houden ze het niet alleen voor zichzelf, maar helpen ze een ander zodat die er ook komt en die helpt weer een ander en dat geeft ze een blij en tevreden gevoel van binnen, dat heet innerlijke rijkdom en dat is pas de echte rijkdom.
Als je geen vrede in jezelf kan vinden, zal je die nooit ergens anders vinden. Zolang de behoefte in de geest zit, kan je die behoefte niet bevredigen. Zolang je denkt dat ‘meer’ beter is voor jezelf, zal je nooit tevreden zijn.
Ik denk dat ieder mens zichzelf de volgende vragen moet stellen: “Geniet ik van die enorme rijkdom en het luxe leventje dat erbij hoort of van een simpel leven van genoeg hebben om zonder zorgen te leven. Geniet ik van graaien voor mezelf of van humane handelingen naar een medemens en de samenleving toe? Doet het me niets als ik niet wordt gerespecteerd of wil ik respect geven en krijgen? Met andere woorden, een goed gevulde bankrekening is fijn, maar is lekker in je vel zitten en jezelf gelukkig en tevreden voelen niet veel belangrijker? M.a.w. wat geeft mij meer dat tevreden gevoel innerlijke of uiterlijke rijkdom?”
“Life’s most persistent and urgent question is, what are you doing for others?” (Martin Luther King)
Josta Vaseur