In Suriname zien we politici die zichzelf constant op de borst slaan over hun zogenaamd geweldige beleid. Maar in plaats van zichzelf te prijzen, zouden ze beter de vele problemen in ons land kunnen aanpakken. Dáárvoor worden ze immers betaald. Hun werk is geen vrijwilligerswerk, en als ze iets voor het volk doen, is dat geen gunst. Het volk betaalt hen keihard om het land te leiden en problemen op te lossen.
Laten we eerlijk kijken naar de realiteit:
Structurele armoede
Al 50 jaar worden voedselpakketten uitgedeeld. Is dat vooruitgang? Nee, het laat juist zien dat structurele armoede niet wordt aangepakt. Mensen werken keihard, maar door de ontwaarding van de SRD en de hoge valutakoers kunnen ze steeds minder kopen. Sommigen moeten wel drie of vier banen hebben om hun gezin te onderhouden.
Vernietigde infrastructuur
Kijk om je heen: kapotte straten, goten die jaren niet zijn opgehaald, en bij een kleine regenbui staan hele wijken onder water. Waar zijn de beloften van verbetering gebleven?
Ongelijkheid in onderwijs
In het binnenland krijgen kinderen niet het onderwijs dat ze verdienen. Het is schrijnend om te zien dat deze kinderen, onze toekomst, al vroeg worden achtergesteld.
Economische zwakte
We hebben zoveel grondstoffen, maar exporteren nauwelijks toegevoegde waarde. Wat een gemiste kans! Ondertussen zien mensen hun pensioenen, opgebouwd na decennia van hard werken, verdampen door de inflatie.
Sociale achterstanden
Mensen met een beperking worden vergeten. Ze hebben nauwelijks mogelijkheden om zich te ontwikkelen of een toekomst op te bouwen. En hoeveel Surinamers hebben het land niet verlaten in de hoop elders een beter leven te vinden?
Waar is het geluk?
Misschien wel de belangrijkste vraag: hoeveel mensen in Suriname zijn écht gelukkig?
Wat moet er gebeuren?
Onze leiders moeten stoppen met zichzelf te prijzen en eindelijk verantwoordelijkheid nemen. Het is tijd om de echte problemen aan te pakken:
1. Koopkracht herstellen: Stabiliseer de SRD en breng de valutakoers onder controle.
2. Infrastructuur verbeteren: Maak wegen begaanbaar en los wateroverlast structureel op.
3. Onderwijs toegankelijk maken: Geef elk kind een eerlijke kans, ongeacht waar ze wonen.
4. Economische hervormingen doorvoeren: Verwerk onze grondstoffen lokaal en exporteer producten met meer waarde.
5. Inclusiviteit bevorderen: Zorg dat mensen met een beperking volwaardig kunnen meedoen in de samenleving.
6. Sociale cohesie versterken: Bouw aan een samenleving waarin iedereen zich thuis voelt en gelukkig kan zijn.
Het volk betaalt onze politici niet voor mooie woorden, maar voor echte daden. De tijd van borstklopperij is voorbij. Het is nu tijd voor leiderschap en actie. Want alleen door samen te werken en de problemen écht aan te pakken, kunnen we bouwen aan een beter Suriname.
Aniel Koendjbiharie