Econoom Michael is van mening dat de huidige generaties binnen de Nationale Partij Suriname (NPS) te veel leunen op prestaties uit het verleden, met name die onder president Venetiaan. Volgens Michael lijkt de partij steeds trots te zijn op het herstructureren van een kapotte economie. Maar hij benadrukt dat het verhaal complexer is.
Tijdens de regeerperiodes van zowel Nieuw Front als Front was de Vooruitstrevende Hervormings Partij (VHP) een prominente speler. Michael wijst erop dat de VHP in die tijd belangrijke functies bekleedde, waaronder Jules Ajodhia, die tweemaal vicepresident was, en Ramdien Sardjoe, die ook een vice-presidentschap bekleedde.
Bovendien leverde de VHP ministers die goed presteerden en negatieve economische omstandigheden hielpen ombuigen.
Michael merkt op dat de nieuwe generatie binnen de NPS tot nu toe weinig eigen prestaties heeft behaald en zich te veel baseert op de successen van voorgaande jaren en andere partijen. De partij lijkt bij gebrek aan actuele eigen wapenfeiten vast te houden aan een verleden dat niet uitsluitend aan hun prestaties kan worden toegeschreven.
Onder het huidige voorzitterschap verloor de NPS de verkiezingen, een mogelijke indicatie dat de partij tekortschiet in het aanspreken van de hedendaagse kiezer.
Volgens Michael moet de NPS op zoek naar nieuw elan en openstaan voor samenwerking en erkenning van bijdragen van de VHP.
Het erkennen van de historische samenwerking en het succes dat mede door de VHP is bereikt, kan volgens Michael een stap zijn naar het herstellen van vertrouwen en het aanboren van nieuwe krachten binnen de partij.
Hij concludeert dat voor duurzame politieke relevantie, de NPS moet leren van het verleden, innovaties moet omarmen, en veelzijdige allianties zoeken om de uitdagingen van vandaag de dag aan te kunnen.