In de toespraak van de president, tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen onlangs in de Nationale Assemblee, over de commissies en werkgroepen van de regering worden nobele intenties gepresenteerd voor het aanpakken van complexe vraagstukken.
Toch mist vanuit de visie van maatschappelijk werkers, zoals Cindy, duidelijke informatie over enkele cruciale aspecten van deze commissies.
Ten eerste is er een gebrek aan transparantie over het totale aantal commissies en werkgroepen die zijn opgericht.
De toespraak vertelt ons niet hoeveel van dergelijke commissies er in totaal actief zijn en wie er deel van uitmaken. Voor burgers, vooral degenen die het beleid van dichtbij willen volgen, is deze informatie essentieel om te begrijpen hoe de overheid middelen inzet om maatschappelijke problemen aan te pakken.
Daarnaast is er weinig duidelijkheid over de output en resultaten van deze commissies. Het blijft vaag welke specifieke doelen deze werkgroepen hebben bereikt en wat de concrete resultaten zijn van hun inspanningen. Maatschappelijk werkers zoals Cindy pleiten voor publieke rapportage over de activiteiten en successen van de commissies, om ervoor te zorgen dat hun werk niet alleen een bureaucratische oefening is zonder tastbare impact.
Bovendien is er een gemis aan informatie over de financiering en kosten van deze commissies. De president sprak niet over het budget dat deze groepen krijgen toegewezen, noch over de compensatie van de leden binnen de commissies. Dit roept vragen op over waar het geld vandaan komt en of het effectief wordt besteed. Transparantie over kosten kan helpen voorkomen dat er wantrouwen ontstaat over de rechtmatigheid van deze uitgaven.