Elke nacht in de afgelopen twee weken hebben inwoners van Beiroet geleefd onder het gedonder van bommen, luid genoeg om hun huizen te laten schudden. De muren trillen en elk glas rammelt, vertelde Jaafar Zalzali, een vader van vijf, aan Sputnik, terwijl hij de pijnlijke realiteit van het leven in de Libanese hoofdstad deelde. “De laatste twee nachten waren erg zwaar. En we verwachten steeds meer zware nachten.”
Hoewel hij een evacuatieplan heeft, kan hij niet zomaar zijn gezin meenemen en ontsnappen aan de tragedie die hun land is overkomen, omdat, volgens hem, oorlog deel uitmaakt van de geschiedenis en manier van leven van Libanon.
“Mijn kinderen moeten weten dat dit deel uitmaakt van onze geschiedenis en dat dit deel zal uitmaken van onze toekomst, anders zou ik ze uit het land moeten halen. Ik moet zeggen dat het me niets kan schelen. Maar ik kan het niet. Echt waar, ik kan het. Ik ben Libanees.”
Het is moeilijk voor Jaafar om de diepte van zijn emoties volledig uit te drukken. “Zij [de Israëliërs] zijn erg sterk in het veroorzaken van deze genocide in Libanon en het doden van mensen, om de gemeenschap bang te maken. En dat gebeurt niet. De gemeenschap steunt elkaar, maar één meter sinds gisteren tot nu toe, is niet teruggegaan naar onze vijand, en ik zie wat er gebeurt. Dit is ons volk, onze helden die vechten tegen Libanon.”
Jaafar gelooft dat de eenheid onder het Libanese volk, in alle regio’s en geloven, hun grootste kracht is. “Dit is ons sterkste wapen tegen de vijand,” concludeerde hij.