“Zeventigplussers die hosselen langs de straat zijn een voorbeeld voor de jongere generatie”

“Werken moet je doen om het te kunnen overleven, maar niets is prettig dat je zeventig plusser bent, hoge bloeddruk hebt en dan nog moet werken”, zegt een man op leeftijd tegen de redactie van Dagblad Suriname. De man doet mee met de verkoop langs de straat. Hij  verkoopt vruchten, aardvruchten en enkel producten vanuit het buitenland waaronder poederzeep, wasmiddelen en schoonmaakmiddelen.

“Op zo’n leeftijd meedoen met de verkoop heeft zijn voor- en nadelen”, zegt de man. “Het nadeel is, dat ik elke dag zit, het gevaarlijk is met de criminaliteit van nu en het vaak ook voorkomt dat ik met een groot deel van mijn goederen naar huis ga. Maar, ik stel mijn hart tot rust en denk aan de positieve dingen. Ik heb meer mensen leren kennen, ben actief en ben vaak genoeg niet alleen. Zitten doe ik ook niet de hele dag  ik heb een vriend die dagelijks met mij komt zitten en als ik even een ronde wil lopen dan verkoopt hij voor mij.”

“Maar ik zit vaak genoeg met heel veel gedachten: heb ik 35 jaren gewerkt om op mijn oude dag nog te werken en hoe lang ga ik dit nog moeten doen om het te kunnen overleven? Ik heb mijn ondersteuning, maar ik kom ondanks alles niet uit. Ik eet speciale dingen en die dingen zijn momenteel duur, daarnaast moet ik ook letten op wat ik eet en de benzinekosten en nog veel meer. Qua leeftijd ben ik oud, maar zolang ik alles kan doen doe ik het.”

De man geeft verder aan, dat hij drie dochters heeft die ook hun eigen leven leiden, ze kijken natuurlijk om naar hun vader, maar zij hebben het ook niet zo breed. “Mijn kinderen willen niet dat ik werk, maar door thuis te stressen en te zien dat de ene dochter en de andere dochter niet uit komt en mij toch helpt, geeft mij geen goed gevoel. En zolang ik nog kan, ga ik het proberen”, benadrukt de man.

Een andere man op leeftijd zegt ook, dat hij niet had verwacht te werken op zijn oude dag, maar hij zegt ervan te houden om een voorbeeldfiguur te zijn. “Ik bemoei niet in mensen hun leven, maar vind het wel jammer hoe enkele jonge mensen maar klagen en niet eens werken”, zegt Shaw. Hij doet ook mee met de verkoop langs de straat, maar wordt geassisteerd door zijn kleinzoon.

“Ik vind het jammer dat ik nog op zo een leeftijd moet werken, maar ben een voorbeeld voor dat ook al ben je oud en nog kracht hebt je moeite moet maken, in plaats van klagen en niet werken. Je hebt heel wat jonge heren zowel dames die leven van hun ouders en anderen die niet eens denken om een werk te zoeken, maar zij hebben het laatste woord. Ik wil het werk laten voor de jongere generatie, maar als zij zelf geen moeite maken dan doe ik het maar. Ik vind dat zolang je kracht, geloof en wil hebt je kan werken. Sta op en maak wat van jezelf, het gaat niet makkelijk zijn, maar langzamerhand vormt het wel wat. Ik heb het gevoel dat ik eigenlijk niet meer moet werken, maar zit dagelijks met nog een trots gevoel dat ik nog wat van het leven wil maken en leren, werk ook zelf met zo’n motivatie en zie dat het gaat werken.”

TM

error: Kopiëren mag niet!