De regering heeft deze dagen haar diplomatieke kanalen ingezet – de ambassade in India – om contact te zoeken met de autoriteiten van Sri Lanka in de zaak van de aanhouding van een 26-jarige Surinaamse vrouw die had getracht ruim 2.5 kilogram cocaïne het eiland binnen te smokkelen. Via die kanalen wil de regering geïnformeerd worden over deze zaak en mogelijk bij een veroordeling van de jonge vrouw bewerkstelligen dat zij haar straf in Suriname mag uitzitten.
Vorige week kwam het ministerie van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking met een uitgebracht persbericht waarin wordt uitgelegd wat de normale, formele, internationale diplomatieke gang van zaken is wanneer een landgenoot in een buitenland is aangehouden en eventueel veroordeeld voor een strafbaar feit.
Het is niet iets van vandaag of gisteren, het bewandelen van diplomatieke wegen om bijstand te verlenen aan een gevangene uit eigen land ergens in de wereld. Dagblad Suriname wil twee bekende zaken in herinnering brengen, en ook in die zaken ging het om verdachten van onder andere de smokkel van cocaïne.
Boerenveen
We gaan terug naar maart 1986. De toenmalige regering mengde zich met grote woorden in de gang van zaken rond de arrestatie in Miami, Florida (VS). van Etienne Boerenveen die verdacht werd van betrokkenheid bij de smokkel van cocaïne. Forse beschuldigingen vanuit regeringszijde werden geuit in de richting van de Amerikaanse autoriteiten.
Boerenveen werd werd veroordeeld tot twaalf jaar gevangenisstraf wegens zijn betrokkenheid bij de handel in harddrugs. Hij kwam al in 1991 vervroegd vrij wegens goed gedrag.
De zaak Boerenveen
De New York Times berichtte op 27 maart 1986 uitgebreid over de arrestatie van drie Surinaamse mannen, onder wie “een hoge militaire functionaris”, op verdenking van handel in drugs. De ambtenaar, Etienne Boerenveen (28), werd gearresteerd samen met Ricardo Heymans, verkoopmanager in Miami voor de SLM, en zijn vader, Cilvion Heymans.
“Kapitein Etienne Boerenveen van het Surinaamse leger, verkocht zijn land aan drugsdealers voor $ 1 miljoen per injectie om cocaïnesmokkelaars een veilige haven te bieden”, zei William M. Norris, een Officier van Justitie die pleitte zijn gevangenhouding.
Boerenveen beschreef zichzelf in zijn getuigenis als een van de militaire leiders van Suriname en zei dat hij verantwoordelijk was voor de logistiek van het Surinaamse leger. Federale agenten zeiden dat hij de agenten die hem hadden gearresteerd had verteld, dat hij een adviseur van de president was, en de federale aanklager beschreef hem als de nummer 2 man binnen de regering van Suriname.
“Naam van Suriname ten onrechte besmeurd door procureur”
Tijdens de hoorzitting in maart zei de advocaat van Boerenveen, Philip Gerson, dat de Surinaamse ambassadeur in Washington zijn cliënt in de gevangenis had gezien. ”De regering van Suriname wil de naam zuiveren van het land dat onterecht is besmeurd door de Amerikaanse procureur”, zei de heer Gerson. Op dat moment werd de Surinaamse regering geleid door Wim Udenhout. Suriname stond toen onder militair gezag en Fred Ramdat Misier was de president. Het kabinet Udenhout-I regeerde van 1 januari 1985 tot en met 16 juli 1986.
“Schaden van betrekkingen”
De Associated Press meldde destijds, dat het Surinaamse ministerie van Buitenlandse Zaken in Paramaribo waarschuwde, dat de zaak de betrekkingen met de Verenigde Staten ”ernstig zou kunnen schaden”. ”De betrokkenheid van de geheime agenten en de Noord-Amerikaanse inlichtingendiensten”, aldus het ministerie, “wijst in de richting van een poging van de Amerikaanse regering om het regime in Suriname te destabiliseren en internationaal te isoleren”. Het waren extreem zware bewoordingen.
De DEA-val
In een beëdigde verklaring beschreef Kenneth B. Peterson, een agent van de Drug Enforcement Administration (DEA), de undercoveroperatie die tot de arrestaties leidde.
Peterson, die zich voordeed als importeur van cocaïne, zei dat hij op 25 februari de oudere heer Heymans belde, die hem bescherming bood in Suriname voor vliegtuigen die de drugs naar de Verenigde Staten vervoeren en later zei dat “de bescherming zou komen van de mensen op het hoogste regeringsniveau, zoals de president.”
De drie Surinamers ontmoetten na aankomst in Miami vanuit Paramaribo de heer Peterson en andere undercoveragenten in het Omni Hotel in Miami, en de gesprekken werden in het geheim opgenomen.
De heer Peterson zei dat kapitein Boerenveen $ 1 miljoen eiste voor elke luchtvrachtzending van cocaïne van Zuid-Amerika naar de Verenigde Staten.
Korte tijd later werden de Surinamers gearresteerd.
De bemoeienis van de Surinaamse autoriteiten met de zaak Boerenveen hebben tot niets geleid. Boerenveen bleef gevangen en kwam dus na verloop van tijd vrij vanwege getoond goed gedrag.
Dino
Enkele jaren later was het de zoon van oud-president Desi Bouterse, Dino Bouterse – inmiddels 50 jaar oud -, die in 2013 in ook een Amerikaanse undercover-operatie tegen de lamp was gelopen.
Begin 2013 had Dino regelmatig gesprekken met DEA-informanten die zich uitgaven als Mexicaanse drugshandelaars. Eind juni van dat jaar ontving hij DEA-informanten in zijn kantoor, waarbij overlegd werd over smokkel van 450 kilo cocaïne naar de VS. In juli vond er overleg plaats in Suriname over het opzetten van een Surinaamse basis voor een Libanese organisatie, Hezbollah, die sinds 1997 door de VS als terroristisch aangemerkt is en ook nauwe banden heeft met Iran. Eind juni reisde Dino af naar Griekenland waar hij DEA-agenten ontmoette die zich uitgaven als Hezbollah-functionarissen, er werd gesproken over onder andere wapens en vervalste paspoorten. In augustus 2013 reisde Dino naar Panama om afspraken te maken met een op te zetten netwerk toen hij 28 augustus gearresteerd werd. Panama leverde hem uit op verzoek van de Amerikanen. In maart 2015 werd hij in New York veroordeeld tot 16 jaar en drie maanden gevangenisstraf. Hij had echter een gevangenisstraf van minimaal veertig jaar geriskeerd, maar omdat hij een volmondige bekentenis heeft afgelegd eiste het Openbaar Ministerie een lagere straf.
Medio 2018 werd Dino na bijna vijf jaar overgeplaatst naar Yazzoo City, een gevangenis in Mississippi met lichter regime dan in New York.
Overplaatsing
Ook deze zaak werd nauw gevolgd door de regering in Paramaribo, geleid door Dino’s vader, Desi Bouterse. Vlak na de arrestatie van Dino kwam het ministerie van Buitenlandse Zaken al met de mededeling op de hoogte te zijn van de arrestatie en de “ontwikkelingen op de voet te volgen”. En dat bleef zij de volgende jaren doen. De zaak Dino leidde tot de nodige ophef. Assembleeleden vielen over elkaar heen met reacties. Ook vader Desi liet van zich horen. Hij vond het een zaak van zijn volwassen zoon en zou een rechterlijke uitspraak respecteren. Natuurlijk, Dino was geen lieverdje, had eerdere veroordelingen voor diverse misdrijven op zijn naam staan, en pa Desi was zelf ook geen onbekende in de wereld van cocaïne.
Het ministerie van Justitie en Politie ondernam in 2019 een poging om Dino het restant van zijn straf in Suriname uit te laten zitten. Het verzoek daartoe aan de justitiële autoriteiten in de VS werd op 7 oktober 2019 afgewezen, vanwege ernstige bezorgdheid over de wetshandhaving en vanwege de ernst van het misdrijf. Diat schreef Paula Wolff, waarnemend directrice van de International Prisoner Transfer Unit. Tegen deze beslissing was geen beroep mogelijk.
De officiële datum voor invrijheidstelling van Dino Bouterse is 1 augustus 2027, dan heeft hij 12 jaar van zijn straf van 16 jaar erop zitten.
PK
