In het land der blinden is een oog koning

Er was een discussie gaande. Opvallend was dat de groep alleen uit vrouwen bestond. Tijdens de meeste discussies wordt er met stemverheffing door elkaar gesproken. Iedereen wil gehoord worden en probeert met schreeuwen de ander te overtreffen en luistert daarom niet naar hetgeen een ander zegt. Bij deze dames ging het er niet rommelig en schreeuwerig aan toe. De dames gaven op een rustige en serieuze toon hun mening, die ze met argumenten onderbouwden en gaven elkaar een luisterend oor.

De vraag waarover er werd gediscussieerd, was wie ze een geschikte presidentskandidaat vonden om het land de komende vijf jaar te leiden.        De ene vrouw startte door te zeggen dat Brunswijk in die richting ambities had. Eendrachtig werd hierop geantwoord:” Dat Nooit! De man is een crimineel en internationaal zou Suriname aan respect verliezen als er weer een crimineel als president werd geaccepteerd. Zelfs als vp is hij een misser. We hebben toch zelf gezien hoe het land in een isolatie terecht kwam toen er een veroordeelde crimineel president werd die puur eigenbelang en geen landsbelang op het oog had. Hij kon zijn voet niet buiten de grenzen zetten. Geen enkel zichzelf respecterend land wil zaken doen met een veroordeelde crimineel. 

Een ander vulde aan dan de man ook kennis en deskundigheid miste en geen fatsoen niveau had.                                                                                             

Somo werd ook resoluut van tafel geveegd met als argumenten dat hij zeer onbetrouwbaar is, niet integer is en met alle winden meewaait om zijn eigen belang te dienen.                                                                                                  Bouterse werd niet eens genoemd als mogelijke kandidaat. Wel werd er gezocht naar een betrouwbare kandidaat in de NDP. “Misschien Adhin,” werd er voorzichtig geopperd. De reactie daarop was een beslist, ‘neen, iemand die naar de pijpen van Bouterse danst en in opdracht bewijzen vernietigd, is geen integer mens dus geen voorbeeldfiguur.  Ook Jenny Simons is niet geschikt. Ook zij heeft met haar gedrag als voorzitter van de DNA laten zien dat ze steeds partijdig beslissingen nam en bezweek voor de druk van Bouterse. In de NPS zie ik geen kandidaten. Met het aftreden van Venetiaan, lijkt het alsof er in die partij geen krachtige figuren meer voorhanden zijn.”

Toen werd er op berustende toon gezegd: ”Dan moet Santokhi het weer proberen. Hij is intelligent, heeft de kennis en deskundigheid, is een goede spreker nationaal en internationaal, hij heeft fatsoen, scheldt, denigreert en bedreigt anderen niet. Een ander vulde aan, hij heeft een erg moeilijke start gehad door een corrupt en failliet land over te nemen, is ontzettend tegengewerkt en blootgesteld aan chantage, de vorige regering heeft erg veel boobytraps geplaatst om hem het regeren zo moeilijk mogelijk te maken, kortom de man heeft het niet gemakkelijk gehad en houdt nog steeds stand. 

De dames probeerden deze argumenten in stilte te verwerken en na een korte stilte zei er een:” Hij heeft wel enkele fouten gemaakt die het volk hebben teleurgesteld. Hij heeft kansen gehad en die kansen verknald daar hij op momenten waarop hij daadkrachtig moest optreden, het liet afweten.” Waarop een ander zei: “Wel dan krijgt hij nu weer een unieke kans om zijn ballen te tonen.”

Ik heb altijd geweten dat het moment zou aanbreken waarop China zijn eisen op tafel zou leggen. China wachtte gewoon af om zijn slag te slaan. Suriname heeft door Bouterse een grote schuld bij China en we weten allen dat dit de werkwijze van China is. Ze lenen een arm land geld terwijl ze weten dat het land het geld niet zal kunnen terug betalen. Daarna zitten ze op de loer om zich iets van waarde van het land toe te eigenen. Daardoor krijgen ze een grote winstgevende bron in dat land in handen en ook macht. 

We hoeven nu niet meer angstig af te wachten en ons af te vragen welke winstgevende bron uit Suriname, China zich wil toe eigenen. Ze hebben tenslotte hun kaarten op tafel gelegd, ze willen onze goudmijn. Als ze die eenmaal in handen hebben, gaan ze dit land uitzuigen, zoals ze met andere arme landen hebben gedaan. Het goud en het grote geld gaan naar China en Suriname verliest een belangrijke inkomstenbron en heeft het nakijken. 

Santokhi krijgt nu weer een kans om daadkracht te tonen en te laten zien dat hij ons land beschermt en handelt in het voordeel van Suriname. Hij moet tegen China zeggen: “NO WAY!!!!                                                                 

China zal natuurlijk proberen om via chantage de goudmijn toch in handen te krijgen maar Santokhi moet nu daadkracht tonen en geen duimbreed toegeven.” 

Aarzelend vroeg een van de vrouwen:” Denk je dat Santokhi het van China kan winnen nu, China zo’n zwaar chantagemiddel ( de grote schuld direct terugbetalen) kan inzetten?”  De groep zuchtte: ”We zullen het moeten afwachten en bidden dat Santokhi dit keer daadkracht toont en China kan trotseren.” Tenslotte zei er een: ”Misschien is een vrouwelijke president de redding van dit land. Bijvoorbeeld Mathoera?”

De conclusie die ik uit dit gesprek kon trekken, was dat de vrouwen geen van de kandidaten geschikt vonden om het land te leiden, maar dat ze zich vastklampten aan het spreekwoord: ‘in het land der blinden is een oog koning.’ Santokhi werd gezien als de koning met het ene oog in het land der blinden. 

De dames hebben hun argumenten gebaseerd op de minpunten van de kandidaten als mens, hun kennis en deskundigheid.                                           Dit land heeft integriteit, kennis en deskundigheid nodig. 

Degene die het land gaat leiden moet bewust kiezen voor de juiste  coalitiepartner en geen genoegen nemen met probleempartners omdat er geen andere keus is. Hij moet ernaar streven om door het volk als volwaardig geaccepteerd te worden en niet omdat er op dit moment geen betere is.

In the land of the blind the one-eyed man is king”

Josta Vaseur

error: Kopiëren mag niet!