De afgelopen dagen zijn er nogal wat persberichten vanuit regerings zijde verschenen over het stabiliseren van de koers en het herschikken van schulden. Maar, welke gewone burger kan er nog een touw aan vastknopen, welke gewone burger begrijpt het nog? Het zijn er weinigen, ongetwijfeld.
Dat hele gedoe rond de koersontwikkeling is voor nauwelijks nog iemand te begrijpen. Al maanden worstelt de regering met het zogenoemd ‘stabiliseren’ van de koers. Een werkgroep werd door president Chandrikapersad Santokhi ingesteld, een platform volgde, die zich zou moeten buigen over het in de hand houden, ofwel stabiliseren, van de koers. Vele gesprekken zijn gevoerd met zogenaamde ‘actoren’ in de financiële wereld, zoals cambiohouders, de Bankiersvereniging en uiteraard de Centrale Bank van Suriname. Vele woorden en uitspraken volgden over het stabiliseren van de koers en vooral hoe iedereen zijn best doet om dat voor elkaar te krijgen. Maar, na maanden van vergaderen, persberichten en mooie woorden lukt het maar niet om die koers onder controle te houden. Burgers vragen zich nu af hoe het is gesteld met de financieel-economische deskundigheid in de regerings- en bankwereld.
Niets verandert
Ondertussen zien de burgers feitelijk niets veranderen. Prijzen van producten in winkels en supermarkten blijven maar a la dol stijgen. De samenleving ziet geen enkele verandering en men begrijp werkelijk niets meer van het financieel-economisch beleid van de regering. De regering lijkt ook niet meer in staat te zijn om dat beleid in duidelijke taal uit te leggen en te verklaren aan de samenleving.
Wanhopige pogingen
Naast wanhopige pogingen om de koers te stabiliseren is de regering druk doende in de wereld om de vele schulden te ‘herschikken’. De tijdelijk minister van Financiën en Planning, Albert Ramdin (minister van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking) was onlangs in de VS waar hij vele gesprekken heeft gevoerd met onder andere een paar ministers van Buitenlandse Zaken (waaronder die van Nederland) en met het IMF (Internationaal Monetair Fonds) over de schuldenproblematiek van het land. Met Frankrijk zouden al herschikkingsafspraken zijn gemaakt. Maar, het gaat dus niet om het kwijtschelden van schulden, maar feitelijk om afspraken om te komen tot redelijke betalings uitsteltermijnen. De regering wil simpelweg meer ademruimte krijgen, vooral nu nog steeds gewerkt en gesaneerd wordt onder het juk, het regime, van het IMF. Desondanks vernemen burgers dat toch hier en daar wat geld wordt geleend voor allerlei projecten, dat er geld binnenkomt via bepaalde internationale banken en kredietlijnen en dat de import van goederen weer op gang is gekomen.
Misbruik
En ja, de oorlog in Oekraïne zal zijn gevolgen hebben voor goederenprijzen wereldwijd en dus ook in Suriname. Maar, de indruk bestaat dat importeurs en winkeliers wel heel gemakkelijk de prijzen van hun producten maar blijven verhogen. Er is dan ook nauwelijks toezicht op. Er wordt simpelweg grof misbruik gemaakt van bepaalde omstandigheden en de burger is er de dupe van. Het is de burger die lijdt, het is de burger die moet hosselen, het is de burger die al voor de 15e van een maand de bodem van de portemonnee ziet.
Natuurlijk, de regering doet haar best om uit de financieel-economische crisis te geraken. En een regering kan niet binnen een of twee jaren uit een financieel moeras zijn gekropen zonder hulp van buitenaf. De vraag is echter of dit effectief gebeurt en met de juiste deskundigen.
Uitleg in begrijpelijke taal
Het is de hoogste tijd, dat de regering in begrijpelijke taal eens gaat uitleggen aan de gewone burgers waardoor de koers steeds maar weer op hol slaat en die niet onder controle lijkt te kunnen worden gehouden. Maar ook, hoe het toch mogelijk is dat winkeliers zomaar a la dol de prijzen van hun producten kunnen verhogen zonder dat er sprake is van ook maar enig toezicht, laat staan afdoende controle. Laat de Communicatie Dienst Suriname (CDS) eens zorgen voor gedegen inhoudelijke persberichten, in begrijpelijke taal, transparant, zonder de burger met vragen te laten zitten. De CDS heeft niet voor niets ‘communicatie’ in haar naam staan, maar het ontbreekt helaas aan een goede communicatie naar de samenleving toe. Hier ligt ook een taak voor de president, om erop toe te zien dat de eigen voorlichtingsdienst inhoudelijk goede, en volledige, persberichten schrijft.
Geen greep
Een werkgroep zus en een platform zo, dat klinkt allemaal wel interessant, leuk en aardig en vooral alsof er gewerkt wordt aan het stabiliseren van de koers, maar feit is: er verandert niets! Het lijkt wel alsof de regering geen greep heeft op de eigen economie.
PK
