Onlangs hebben alle leden van de diaspora organisatie in Nederland onder leiding van Kathleen Ferrier, die door president Chandrikapersad Santokhi in het leven was geroepen tijdens zijn bezoek in Nederland, collectief hun functies neergelegd en hun mandaat terug gegeven. Met nette woorden hebben zij niets anders gezegd, dan dat ze niet door kunnen met deze president en niet begrijpen wat zij precies moeten doen.
Maar, er is wel aangegeven dat andere mensen de gelegenheid moeten krijgen die dit door kunnen trekken. Opmerkelijk in deze is, dat men collectief het mandaat terug heeft gegeven. De vraag is of de diaspora gedachten van Santokhi zijn uitgekomen die hij had meegenomen in zijn verkiezingscampagne. Die campagne heeft hij ook gevoerd in Nederland. Toen hij in de oppositie zat, verbleef Santokhi gemiddeld twee keer per jaar in Nederland als burger. Hij werd daar vaak opgevangen door Surinamers die daar woonachtig zijn en hem begeleiden binnen de contreien van de Surinamers daar en vooral in Den haag. Hij bezocht altijd privé evenementen van Surinaamse komaf zoals een braderie en milans. Hij heeft die mensen toen de hoop gegeven dat hij ze ook maximaal zou inzetten voor de ontwikkeling van Suriname en ze mogelijk ook zou betrekken bij de ontwikkeling van het land en processen van de regering als hij ooit gekozen zou worden. Dus hij heeft een hele hype gecreëerd onder de Surinamers in Nederland met goede bedoelingen. De diaspora mensen geloofden er ook in en dachten dat ze het beleid zouden gaan uitmaken in Suriname.
Binnen zijn eigen politieke partij had men geen geloof in het verhaal, dat hij alleen verkondigde aan de diaspora groep. Het gevoel in eigen land zat er helemaal niet in, vooral niet bij de eigen partijgenoten. Santokhi heeft veel beloofd aan het Surinaams volk als zouden de diaspora mensen wonderen komen verrichten in Suriname. Zo introduceerde hij het begrip Fresh Capital, hetgeen nieuw oftewel schoon geld betekent om te investeren in Suriname. Hij gaf de indruk aan de burgers, die in armoede zijn vervallen in en rond de verkiezingsperiode, dat de diaspora mensen hun geld naar Suriname zouden brengen en dat de staat Suriname die miljoenen kon lenen tegen een lage rente van misschien 3% en weer uitgezet kon worden tot 5%. Ze zouden overschot aan kapitaal hebben en door de lage internationale rente toen zou Suriname een veilige haven voor ze zijn.
Hij heeft ook in eigen land die diaspora gepropageerd alsof via hun geld in de miljoenen zou binnenstromen. Ook zou de diaspora met kennis en know how komen om hiermee het beleid te ondersteunen en derhalve ervoor te zorgen dat de kapotte instituten weer hersteld zouden kunnen worden. Maar na pakweg twee jaar is dit faliekant mislukt.
Santokhi heeft zelf in eigen land een diaspora dossier laten maken door professor Henry Ori. In eigen land zou er ook een diaspora organisatie komen. De maker van het plan, professor Ori ,heeft zichzelf verkast naar Parijs en is benoemd tot ambassadeur en kan het plan dat hij heeft geschreven hoogstwaarschijnlijk niet uitvoeren. Ambassadeur zijn betekent dat hij betaald op ‘vakantie’ is.
Het Diaspora Instituut in Suriname is ook niet van de grond gekomen, terwijl het gebouw reeds was opgezet. Dus president Santokhi zijn persoonlijke toer om diaspora naar Suriname te halen is mislukt, de mensen in Nederland hebben er de brui aan gegeven en hebben blijkbaar geen vertrouwen meer in de persoon Santokhi en zijn diaspora verhaal. De minister van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking, BIBIS, geloofde mogelijk ook niet in het verhaal van de president en heeft dit ook nooit echt gepropageerd. De diaspora personen die in en rondom de president waren en mogelijk nog zijn, hebben er een puinhoop van gemaakt.
