Productprijzen ook voor studenten een harde klap in het gezicht

De gestegen koersen in het land maken het leven van iedere burger in Suriname harder dan normaal. Men leerde nog net overleven met het nieuwe normaal, maar kwam in botsing met torenhoge prijzen. Studenten die zelfstandig wonen deden hun zegje tegenover Dagblad Suriname.

Hoge koersen en het resultaat

Veel van de studenten die op hun eigen benen staan moeten zijn vaak de dupe van torenhoge prijzen van producten in de supermarkten die volgens de winkeliers veroorzaakt worden door de stijging van de koersen. “De gewone taxichauffeur die ook naar de winkel moet, betaalt ook dezelfde prijzen en die zijn ook verhoogd, dus de prijs voor een rit wordt aangepast om zodoende rond te komen”, zegt Esmerelda (24 jaar).

“Lopen kan je anderzijds toch ook niet overal naar toe. Bij bepaalde gevallen waar het moet, is het dus belangrijk om een taxi te pakken”, zegt Steward (22 jaar). Hij woont al sinds zijn 20e alleen en is nog student. Esmerelda en Steward werken samen in een call center. Ze bekostigen hun studie zelf en voelen de druk van het opkomende schooljaar nu al. De prijzen van de eerste levensbehoeften zijn volgens Esmerelda ook als eerst omhoog gegaan.

Steward zegt aan Dagblad Suriname, dat hij zich dood schrok toen hij de melding nog niet had gekregen, maar in de winkel zag dat een liter melk al dicht bij de 40 Surinaamse dollar is. Hij drinkt vaak veel melk, omdat het hem voldoende energie geeft. Dit kost hem nu ook veel meer dan hij normaal betaalde. 

Mogelijk een oplossing net als “olie monie karta” voor studenten

De studenten vragen zich af of er geen enkele jeugdige organisatie is die zich wil ontfermen over de aanschaf van zo’n basisgoederen kaart voor studenten die het zich daadwerkelijk niet kunnen permitteren om een kleine korting te krijgen bij het doen van inkopen van de eerste levensbehoeften. Steward zegt dat hij het heus niet erg vindt, dat de lekkere “meals “van de verschillende restaurants niet gedekt zullen worden.

Maar, hij vindt dat het nu wel tijd wordt dat er instanties zijn die de hoognodige producten onder een bepaalde prijs houden. Het wordt met de dag alleen maar zwaarder volgens Steward. Het geven van pakketten ziet hij niet als oplossing, omdat hij ervan uitgaat dat men in staat moet zijn om te kiezen wat men wil nuttigen. Vandaar dat hij stelt, dat er tenminste ook zo een kaart voor de studenten beschikbaar wordt gesteld. 

Carlita is het daarmee eens. Ze geeft aan dat bij het bezoeken van een winkel en het uitgeven van SRD 1.000 je zeker met een plastic zak thuiskomt en je bepaalde producten nog niet eens hebt gekocht. Ze vindt het heus niet zo erg, dat de prijzen klimmen, maar de manier waarop het gebeurt betreurt ze wel. “Ik maak nu in plaats van een begroting een schema met wat ik nodig heb en ik zet geen prijs erachter”, voegt ze lachend toe.

Wat ze jammer vindt is, dat het elke keer gewoon gebeurt dat de prijzen drastisch met vele dollars stijgen, en dat je als student die een bepaalde berekening maakt voor wat de maandelijkse uitgave betreft, je die hele berekening gewoon weg kan doen. “Bepaalde mensen houden van feesten, maar niet iedereen kan vergeleken worden met een ander”, aldus Carlita, die vindt dat er genoeg jeugdigen zijn met de juiste prioriteiten. 

GW

error: Kopiëren mag niet!