Brug tussen de culturen

Hilly Arduin, moeder van drie kinderen en grootmoeder van vijf kleinkinderen, is klinische orthopedagoog van beroep en psycholoog. In het verleden heeft zij gefunctioneerd als onderwijzeres, wat haar in haar verdere carrière heeft geassisteerd. Arduin is geboren in Suriname en is op jonge leeftijd geëmigreerd naar Curaçao, waar zij is opgegroeid. Na haar genoten opleiding is zij verhuisd naar Nederland waar zij haar studie heeft voortgezet en is gestart met haar carrière. 

Het is in de laatste twaalf jaar dat zij pendelt tussen Nederland en Suriname. Dankzij haar veelzijdige achtergrond heeft zij in haar baan meer als een brug tussen de culturen gediend. 

Arduin geeft aan, dat Nederland gewend was om witte kinderen te hebben in de klas en een typisch Nederlandse cultuur. Maar, eind jaren ‘60, zo rond de 70’er of 80’er jaren, kwamen andere culturen in de klaslokalen, namelijk Marokkanen, Turken, Surinamers en Antillianen. De scholen waren nog niet toegerust om kinderen van andere culturen op te vangen. Men moest plotseling nieuwe onderwijsstrategieën bedenken om deze kinderen onderwijs te kunnen geven. “Ik beheers drie culturen, te weten de Surinaamse-, Nederlandse- en Antilliaanse cultuur. En die drie culturen hebben mij geholpen om kinderen en collega’s te helpen die culturen beter te begrijpen. Heel vaak ben ik als tussenpersoon gebruikt, ook voor Surinaamse of Antilliaanse ouders om uit te leggen hoe dingen in Nederland gaan. Ik vond die functie als brug tussen de culturen wel prettig.” 

Haar specialiteit is de pedagogische–psychologische kant oftewel als klinisch orthopedagoog optreden. “Dat betekent niets anders dan dat je werkt met kinderen met speciale behoeften, te weten kinderen met een lichamelijke-, geestelijke-, zintuiglijke- en psychische beperking. Als ik zeg dat ik met kinderen werk, werk ik ook met ouders, omdat je de ouders altijd nodig hebt. Maar ik doe ook aan therapie.” Daarnaast heeft zij ook een professionele hobby. Arduin is schrijfster en heeft reeds enkele boeken geschreven en gepubliceerd. Ook is zij vertelkunstenares en heeft zij over de hele wereld verhalen verteld, waaronder in Zuid-Afrika, Amerika, Canada, Suriname, Nederland en België. 

Groot leed verwerkt in een boek 

In een boek door Arduin zelf geschreven, heeft zij het overlijden van haar oudste zoon en de zware periode die de familie heeft doorgemaakt in deze periode neergepend. “Mijn oudste zoon is overleden aan een erge ziekte en was een jongeman van 30 jaar. Het was een zware periode, maar we zijn op zijn Europees ermee omgegaan. Er werd gezegd dat hij nog anderhalf jaar te leven had, maar dit is 7 jaar geworden. Ik heb dit boek geschreven, omdat ik mijn zoon een bikkel vond, omdat hij in die zeven jaar echt, ondanks de enorme pijn,  heel moedig heeft gedragen.”

Dat boek is een ode haar zoon waarin zij de psychologische strijd aangeeft die een impact op haar als moeder heeft gemaakt. “Je wilt niet dat je eigen kind dood gaat. Maar, de ziekte is zo heftig en je ziet machteloos toe hoe je kind toch dood gaat en je hem niet kan beschermen. Dat geeft een moeilijke strijd. Maar, alles gaat door en je moet ondanks alles mee met de tijd.”.

Boodschap

Als boodschap voor een ieder geeft ze aan dat studeren goed is en dat moet elk kind doen. Maar, in alles wat je doet, moet je de kracht uit jezelf halen. Je moet gemotiveerd, eerlijk en vol plichtsbesef je werk doen. “Mijn visie is dat je plezier in het leven moet hebben en het beste daaruit moet halen”, aldus Hilly Arduin. 

NK

error: Kopiëren mag niet!