Districtssecretaris Joyce Toelsie in Nickerie geeft op een bijzondere manier terug aan gemeenschap

Districtssecretaris Joyce Toelsie ging in gesprek met Dagblad Suriname in op haar sociaal bewogen project dat zeker de aandacht van driehonderd burgers in Nickerie heeft getrokken.

Het initiatief

In verband met de herdenking van zowel het 60-jarige huwelijk van haar ouders als de herdenking van het 143ste jaar van bestaan van het district Nickerie werd er flink getrakteerd door mevrouw Toelsie. Op eigen initiatief heeft ze met toestemming van de districtscommissaris een project uitgevoerd dat nu heel dicht haar hart ligt. Ze wilde namelijk met deze intenties de relaties tussen de ambtenaren van de markt in Nieuw-Nickerie en het personeel bij het commissariaat in Nickerie versterken. Dat is haar ook gelukt.

Verheugd, maar met heel wat brokken in de keel, vertelt ze aan Dagblad Suriname dat het voor haar een heel gezegend project is geweest.

De uitkomst

In het begin leek het onmogelijk. Mevrouw Toelsie wilde graag de mensen in het originele lotus blad het eten bedienen, maar vanwege het feit dat er veel huwelijken zijn leek het onmogelijk. Dat was nimmer zo. In plaats van de 150 mensen die ze graag wilde helpen, heeft ze 300 mensen blij gemaakt met eten. Het leuke ervan is, dat ze zelf niet wist dat ze zoveel potentie had om dit alles neer te zetten.

Ze heeft het aan haar zelf bewezen en ze heeft verder met trots haar ouders een fantastisch feest kunnen geven. Alhoewel de ouders niet ter plekke waren heeft ze ervoor gezorgd, dat ze op de hoogte waren van het gebeuren en toen het leek alsof het eten niet op wilde gaan belde ze nog met haar moeder, niet vanwege een tekort aan eten, maar juist om de blijdschap die ze kon zien en de zegeningen die ze vanaf dat moment al voelde.

Heel wat mensen heeft ze die bijzondere dag blij gemaakt. “Ik ben blij om het feit dat mijn ouders, mijn ouders zijn”, zegt ze vol trots.

Ze wil een ieder bedanken voor hun bereidwilligheid en zegt dat indien men dit graag terug wil zien, dat ze een steun mogen leveren. Het hoeft geen geld te zijn, maar goederen mogen natuurlijk. Dit keer heeft ze alles uit eigen zak bekostigd. Daarvan heeft ze ook geen spijt.

Burgermoeder Shenrita Gobardhan wordt van harte bedankt voor haar bereidwilligheid om dit tot een bijzondere dag te maken. Verder wil ze afsluitend tegen de mensen zeggen om hun ouders te waarderen, omdat mensen die geen ouders meer hebben weten hoe het is om zonder ouders te leven. Met deze woorden sluit ze het gesprek af.

GW

error: Kopiëren mag niet!