Na een paar dagen staken is de regering gesprekken gestart met de politiebond. We vragen ons af of het niet beter was om gesprekken te starten met de brede vakbeweging, dus met Ravaksur. Dan zouden daarna gesprekken plaatsvinden met een paar individuele bonden waartoe zeker moeten behoren de bonden van de verplegenden. De Politiebond was enkele maanden terug in verzet tegen het benoemen van een functionaris, maar nu zijn enkele politiemannen aan het front tegen de regering. Eerder werden bepaalde leden van de politiebond sterk in verband gebracht met de NDP. Daarom wordt gesteld dat de manifestaties aangestuurd worden door de oppositie. Het feit dat de hele oppositie recent op een wijze die van tevoren lijkt te zijn afgesproken herrie maakt en uit de DNA-vergaderzaal loopt, zou de betrokkenheid van de politiek kunnen bevestigen.
Het is wel af te keuren dat de politie disproportioneel geweld heeft gebruikt om een protesterende. De reden daartoe zou kunnen zijn dat de politieagent een politiek motief heeft, omdat degene die gemolesteerd is, zich vaker met de voormalige president laat fotograferen. Er moeten ernstige maatregelen worden getroffen tegen de politiemannen die betrokken waren bij zinloos geweld tegen ongewapende burgers.
De regering moet kijken naar een echte uitvoering van de subjectsubsidie. Daarbij moet de subsidie van brandstof niet worden uitgesloten. Een bepaalde doelgroep die de hulp nodig heeft kan de subsidie krijgen. Deze hulp kan gegeven worden aan alle gezinnen die minder draagkrachtig zijn. De regering moet even een proefperiode hiermee inbouwen en dan het verder aanscherpen na evaluatie. In de wandelgangen wordt vernomen dat de Covid-uitbetaling weer opgestart zal worden. Bedrijven en burgers zitten nog met de gevolgen van de Covid-19-pandemie. We dachten dat in het Tripartiet Akkoord overeen is gekomen dat deze hulp niet zonder meer moet worden afgeschaft.
Dat doet vermoeden dat alle partijen er baat bij zien dat er een vorm van ondersteuning van de overheid voor altijd voor degenen die dat echt nodig hebben, in stand blijft.
We hebben eerder gezegd dat de regering een grote uitdaging heeft met het overtuigen van de massa en dat het karakter van de betogingen kan veranderen als andere groepen zich in de strijd mengen. Dan zou het ook grimmig kunnen worden. De acties lijken nu te gaan richting destabilisatie van de samenleving en de regering. We zien dat politieke partijen zich opmaken om zich openlijk in de strijd te mengen. We weten dat in de groep van Organic er geen eenduidigheid is. Er is een deel met een politieke link en een deel wil juist dat de politiek zich buiten de zaak houdt, omdat ze de politiek als medeveroorzaker zien van de ellende in het land, dwars door alle politieke periodes heen. Het is niet om grappen te maken wanneer de president zegt dat er met molotov-cocktails is gegooid. Dat betekent dat er elementen zijn die een gewapende aanpak niet schromen. Het zou dus heel snel uit de hand kunnen lopen. Het antwoord is niet om in te beuken op ongewapende burgers, want dat bevestigt de slechte training en de corrumpering van de politie die de laatste tijd heeft plaatsgevonden.
Er is in de media steeds gemeld dat de protesterende menigte raciale uitspraken heeft gedaan gericht op een bepaalde bevolkingsgroep. Dat zijn de bevolkingsgroepen waartoe de president behoort en waaruit steeds ondernemers opstaan om de Staat ogenschijnlijk te benadelen, maar ook de groep van de vp. De raciale spanningen worden ook heel vaak aangewakkerd vanuit de NDP die beweert de enige echte multi-etnische partij te zijn. De regering moet op dit alles een strategie bedenken zonder bij te dragen aan de escalatie. Het pad van confrontatie moet worden vermeden, omdat het juist olie op het vuur kan gooien. Op deze momenten kunnen de inlichtendiensten bijdragen aan het voorkomen van escalatie.
Er is een clusterteam van minister ingesteld, maar men moet daarbij ministers aanstellen die nog krediet hebben bij de massa en geen ministers die als onderdeel van het Surinaams regeerprobleem worden gezien. Voor het volk moet duidelijk zijn wat het effect van internationale ontwikkelingen als oorlog elders heeft op voedselbeschikbaarheid en bijvoorbeeld ook kunstmest. Maar de samenleving raakt ook in de war wanneer elders de prijs van brandstof juist daalt en in Suriname het toeneemt. Over de oplichting van de staat is de informate van de betrokkenen nog niet overtuigend, ook niet omdat men ondernemers vrijuit ziet gaan en anderen niet. Het is een positieve zaak dat gemeld wordt dat in de kwestie Sabaku de onrechtmatigheid wordt teruggedraaid.
Maar dan moeten er ook maatregelen tegen de minister volgen. De vorige minister moest plaats maken voor politiek en niet om slecht werk dat ze leverde. Om het jong kader te behouden moet de regering op grote schaal zorgen voor het afgeven van bouwpercelen aan de jongeren, zonder de optie om het door te verkopen. Dit moet aan degenen die niks hebben.
Er is bericht dat de vp zijn broer heeft laten ontlasten van alle behalve 1 functie. Nu moet de rest volgen. We zien dat in de Raden van Commissarissen (RvC’s) tijdens de regeringen NDP, maar ook bij NF, er alleen politieke vriendjes en geen competente mensen in de RvC’s worden geplaatst.
We zien dat de uitvoering van de Anti-Corruptiewet nog hapert. De regering kan nu met maatregelen komen, maar de vraag rijst waarom de maatregelen niet eerder konden komen. Een oorzaak van de blunders is dat in het kleine Suriname men de deskundigen die men niet in het partijcentrum ziet lopen en slijmen, uitsluit om een bijdrage te leveren. Dat is een grote uitdaging voor deze regering.
