Het zal op de middellange termijn nog niet goed komen

Een niet onaanzienlijke groep heeft zich maandag op het Onafhankelijkheidsplein verzameld om te protesteren tegen de Surinaamse regering. Uit de verklaringen die zijn afgelegd voor, tijdens en na de protestmanifestatie, blijkt dat er een algemeen en groeiend gevoel van onbehagen en agitatie is tegen de huidige regering. De oorzaak van de ontevredenheid is samengevat als volgt aan te duiden: het onvermogen van de regering om het volk te overtuigen dat de regeerders het menen met het volk en luisteren naar de gevoelens van het volk. 

Er is een gevoel dat de regering vervreemd is van het volk en niet sympathiek is naar het volk toe. Er is een gebrek aan empathie. Wat eigenlijk de druppel die de emmer deed overlopen, is dat de hoogste leiding van het land niet heeft kunnen overtuigen dat zij hoogst verantwoordelijken die de regels overtreden, verantwoordelijk stellen voor hun handelingen. Dat bleek ook uit de laatste schandaal van de valse recu’s. Er zijn schuldige personen naar voren geschoven die niet overtuigen, het zouden betrokken personen uit de derde of vierde lijn zijn. Nu wordt een hoofd van Comptabiliteit opgesloten en ook dat is minder overtuigend. Er worden namen genoemd van ondernemers, maar daar zien we de autoriteiten niet optreden. Het gevoel is er bij het volk, en dat blijkt uit de posts op social media dat er figuranten worden opgevoerd om de blaam op zich te nemen. Ook door het optreden van de Defensie-minister in DNA en het zwijgen waarin de regering zich hult, is er een algemeen gevoel dat de regering mensen uit de eigen gelederen aan het verdedigen en beschermen is. Het gevoel is dat een kapitalisten-elite waartoe de leiding van het land behoort, bezit heeft genomen van het land en dat die helemaal niet voelen wat voor ellende en armoede hardwerkende mensen ervaren. 

Er wordt al een hele tijd geklaagd over ‘friends en family’, zonder dat de verantwoordelijken dit hebben tegengesproken. Er zijn al geluiden dat mensen uit bepaalde kringen die niet geschikt zijn voor hun job in dienst zijn genomen, omdat ze politiek te vertrouwen zijn. Anderen zijn als onderdeel van een heksenjacht bedankt en thuis gezet, ondanks ze voldeden aan de kwalificatievereisten. 

Na 2 jaren regering is de het de leiders niet gelukt om te overtuigen dat ze er zijn voor iedere Surinamer. Zo zien we bijvoorbeeld ook dat ondernemers uit een bepaalde groep steeds onder alle regeringen opduiken om de staatskas lichter te maken. Naar het schijnt zijn er in die kringen geen corrigerende mechanismen binnen de families bijvoorbeeld. De ontevredenheid van de massa is ook de ontevredenheid van de meest geschoolde mensen in de samenleving. Het minimumloon van Suriname is gesteld op basis van 200 uren arbeid op SRD 4.000. Personen met een universitaire opleiding verdienen 50% procent meer. 

De aanleiding van de groeiende ontevredenheid is dat een groep personen in Suriname en in de diaspora die niets te maken heeft en wil hebben met de massa die de bus pakt, bezit heeft genomen van het land. Het gaat om mensen die in een gesloten kring zich ophouden op bepaalde plekken met een hoge drempel. Het land is zo door Surinamers en een aantal Nederlanders (diaspora) gegijzeld. 

De massa leeft in Suriname, maar heeft niets te bepalen en te wensen. Recent is ook een opname van een de voorzitter van een organisatie bekend als Surispora verspreid, waarin deze zijn gal spuugt over het optreden van de Surinaamse ambassadeur in Nederland. Die zou aan Nederlanders die hier in Suriname zaken zouden willen doen, hebben gezegd, dat  ze daarvan moeten afzien en dat het nooit goedkomt met Suriname. Tot die conclusie zou de ambassadeur zijn gekomen na ‘encounters’ met Surinaamse politici zoals ministers. Deze zouden er niet in zijn geïnteresseerd om Suriname vooruit te helpen. Overigens is uit de klacht van de Surispora-voorzitter ook niet duidelijk geworden, wat voor soort concrete hulp men in Suriname wenst aan te bieden. De ervaring leert dat het heel vaak gewoon gaat om een stuk brood dat men in Suriname wil komen verdienen. Men wil goederen en diensten komen aanbieden met voorrangsregels. Men wil dat de regering geldt aan ze uitgeeft. Dat stuk van ‘helpen’ is niet altijd duidelijk zichtbaar, want een van de Hollandse accenten is nog geen garantie dat we met superdeskundigen te maken hebben.

In elk geval was er een behoorlijke menigte op het Onafhankelijkheidsplein om te ageren tegen de regering. Er is gezegd dat de protesten gevoed zijn vanuit een politieke hoek, maar die indicatie hebben wij niet vooralsnog. Uiteraard is elke protestmanifestatie tegen de regering, koren op de molen voor elke oppositie. Er is een tijd geleden beweerd dat Suriname op het pad van economische groei was terecht gekomen. Maar, volgens de Wereldbank hadden we in 2021 weer een krimp van de economie en in 2022 een verwaarloosbare economische groei van 0,1%. Alle economieën die in de problemen waren in de regio zijn al eruit. In Suriname gaan prijzen steeds omhoog. 

Verder denken productie ministeries alleen aan importeren en niet aan exporteren of zelfvoorzienend worden. Een malafide businesswereld heeft weer de top van het land gegijzeld. En dan mag je ervan uitgaan dat de armen het zwak zullen hebben.

Dat zal impact hebben op de verkiezingen maar er zijn ondernemers die hun belangen bij verschillende politieke partijen inkopen. Hun geld is welkom, maar het is altijd een lening, die met rente moet worden terugbetaald. Daarom zouden de grote partijen waar ondernemers hun belangen inkopen geen optie zijn voor herstel van Suriname. Het probleem is dat er daarbuiten er geen capaciteit aanwezig is om een land te regeren. Een aantal mensen dat op de barricaden springt, heeft geen flauw benul van regeren en heeft een verkeerd beeld daarvan.

En dan komen we eigenlijk op het punt waar de ambassadeur in Nederland zou zijn gekomen. We blijven de komende 30 jaar een wingewest, totdat het klimaat het land onbewoonbaar zal hebben gemaakt.

error: Kopiëren mag niet!