Benieuwd naar wat Dag van de Arbeid 2022 in petto heeft voor Suriname werden de voelhorens uitgestoken. Opgevangen werd: “Het is gebruik dat deze bijzondere dag door vakbonden in besloten kring wordt gememoreerd. Arbeidsdag is een overwinningsfeest. De tijden, de omstandigheden en de mensen veranderen. De fuifjes, zitjes, gezellig samenzijn met collega’s komen steeds minder voor.”
Aan de kaak stellen
Vakbondsleider Michael Sallons (zie foto): “Suriname beseft onvoldoende dat de Dag van de Arbeid een geschikt moment is, om de misère waarin de werkende klasse verkeert aan de kaak te stellen. Ik heb nog niets gehoord over gezamenlijke vakbondsactiviteiten op 1 mei aanstaande. De dag kan worden aangegrepen om op duidelijke wijze op te komen voor arbeidsbelang.”
Opstokerij
“Ik zie het echter niet gebeuren. De vakbeweging is sterk verdeeld, er bestaat weinig solidariteit. Er kan vanwege gebrek aan eenheid geen vuist gemaakt worden waarmee op tafel kan worden geslagen. De tegenwerking van de vakbeweging door de regering en particulieren is enorm. Werknemers worden achtergesteld. Het grootste kwaad is het tegen elkaar opstoken van vakbonden.”
Nieuw normaal
Volgens veteranen gaat de bevolking op Arbeidsdag de straat normaliter niet in grote getallen op. Als er openbare vakbondsactiviteiten worden gehouden, gaan die uit van de vakcentrales. Er zijn meerdere factoren die de viering van Arbeidsdag beïnvloeden. De Covid-pandemie heeft een nieuw normaal met zich meegebracht. De vakbondsleden zijn platzak. Om te feesten is er geld nodig.
Verschrompeling
De algemene staking op de Dag van de Arbeid is een verworvenheid die door niet te werken gevierd wordt. Dit jaar valt 1 mei op een zondag, dus sowieso al een vrije dag. In lang vervlogen tijden werden er rond 1 mei lezingen leerrijke bijeenkomsten gehouden en motiverende boodschappen gebracht. Er werd diepzinnig ingegaan op de positie van de werkende klasse. Deze opbouwende activiteiten zijn in de loop van de tijd sterk afgenomen. De vakbeweging verschrompelt.
HD
