Inleiding
Nu wij een formele relatie hebben met het IMF, doemt de vraag op, wat is de kans op succes van de interventie van het IMF. Daarvoor moeten we kijken naar de eerdere soortgelijke interventies met name de door de EU gepleegde interventie in Griekenland en de interventie van het IMF in Azië in 1994/1995.
Zowel de interventie in Rusland tijdens het bewind van Boris Yeltsin als de interventie tijdens de Aziatische crisis waren grote mislukkingen.[1]
Volgens een studie uitgevoerd door het Internationaal Monetair Fonds (IMF), waren de kosten van systeemcrisissen gedocumenteerd tussen 1970 en 2007 naar schatting 6% van het bruto binnenlandse product (bbp) geïnjecteerd als kapitaal aan banken. Bovendien werd ongeveer 13% van het BBP gebruikt van het overheidsbudget, en bovendien was er een gemiddeld verlies van ongeveer 20% van het BBP in de loop van vier jaar na een crisis. Uiteindelijk, is de staatsschuld gemiddeld bijna verdubbeld[2].
Wanneer ga je naar het IMF
Landen gaan naar het IMF om hulp te zoeken in de navolgende gevallen:
- men heeft een liquiditeitstekort dat wil zeggen dat men kan haar verplichtingen op korte termijn niet kan nakomen;
- men heeft structurele problemen op de betalingsbalans waardoor de wisselkoers sterk uit balans raakt;
- wanneer er geen monetaire en macro-economische stabiliteit is.
Dat zijn in het kort de zaken waarvoor je meestal bij het IMF beland. Geval een is het meest voorkomende immers dan is het land bankroet. Hiervan is geen sprake bij Suriname immers de overheid beschikt over adequate inkomsten al laat de transparantie te wensen over en schreeuwt zij moord en brand alleen om de NDP in een zwart daglicht te plaatsen, want dan kunnen ze Hercules spelen en aan de samenleving tonen hoe geweldig ze bezig zijn. Immers er zijn voldoende belastinginkomsten en de inkomsten in Amerikaanse dollars bedragen gemiddeld 450 miljoen Amerikaanse dollars per jaar terwijl wij als land tussen 1965 en het jaar 2000 het moesten stellen met gemiddeld 381 miljoen Amerikaanse dollars aan inkomsten. Zie bijgevoegd figuur cif importen als proxy voor de verdiencapaciteit. Bovendien betaalde de overheid voor het jaar 2000 circa 95% van alle importen uit haar deviezen, immers deviezen bezit was verboden. Na 2000 betaalt de particuliere sector met uitzondering van brandstof en medicijnen zelf alle importen. De overheid heeft dus voldoende lokale middelen en voldoende deviezen. Brandstof moet geïmporteerd worden omdat de grote raffi van staatsolie goedgekeurd door NF voor 1.2 miljard usd die produceert onvoldoende gasoline en diesel. Incompetentie en corruptie bij staatsolie.
Geval twee en drie doen zich voor in Suriname sinds omstreeks 1900. Vanaf toen tot het opraken van ontwikkelingshulp ondersteunde Nederland de Surinaamse begroting, Suriname werd toen als bodemloze put getypeerd. Omdat Surinaamse politici geen kaas gegeten hebben van het opbouwen van het land. Men is incompetent en corrupt.
Waarmee helpt het IMF
Het IMF gaat ons alleen helpen met begrotingssteun en met betalingsbalanssteun. Zij gaat de exportcapaciteit van Suriname, de verdiencapaciteit van Suriname niet opvoeren omdat het niet hun taak is maar wel een taak is van de Surinaamse overheid, met als gevolg dat we betalingsbalansproblemen zullen blijven hebben. De wisselkoers gaat structureel blijven stijgen. De schulden zullen blijven bestaan, IMF gaat onze schulden niet helpen aflossen en deze zullen alleen maar toenemen. Naar mijn schatting zal de buitenlandse schuld in deviezen de 4 miljard USD ruim passeren in 2025.
Dus IMF gaat uw koopkracht niet verhogen. Men gaat niet het renteniveau verlagen. Men gaat geen productieve werkgelegenheid scheppen. Men gaat niet de deviezen verdiencapaciteit opvoeren. IMF geeft het land alleen een reddingsvest zodat het niet verdrinkt.
Wie zijn verantwoordelijk voor de prijsverhogingen
De prijzen in de winkels van importgoederen stijgen primair met de wisselkoers en met de gestegen kosten voor transport vanwege blokkades in de transportketen. Daarnaast dwingt het IMF de regering om zogenaamde subsidies stop te zetten en gaat dus daarmee prijsverhogingen juist een impuls geven. Het sociaal vangnet gaat er niet komen omdat ik met mijn ervaring met het eerste sociaal vangnet weet dat daarvoor kundig management organisatie en planning vereist is en dat ontbreekt bij deze regering.
In de tweede plaats en dat staat in de documentatie van IMF ook, zijn de prijzen gestegen als gevolg van inflatie veroorzaakt door de corona crisis. De hele wereld heeft last gehad van inflatie. Volg buitenlands nieuws. Verder zijn de prijzen gestegen door prijsverhogingen doorgevoerd door de regering omdat zij geld wilden hebben van IMF. De Surinaamse overheid is immers een parasitaire overheid die niet weten hoe ze de tering naar de nering moeten zetten. Het betreft hier de verhogingen van de monopolies als staatsolie, energiebedrijven Suriname, TeleSUR, SWM, et cetera. En btw en weer ebs verhoging van gas prijs komt eraan. Deze prijsverhogingen zijn het gevolg van inefficiëntie bij de staatsmonopolies omdat de overheid te laf is om deze bedrijven door te lichten en te dwingen om echte commerciële prijzen door te voeren. Men wentelt alles af op de consument. Dus de prijsverhogingen zijn niet het gevolg van het slechte beleid van de NDP. Het enige verschil tussen het beleid van NF en NDP is de extra grove corruptie bij de NDP. Maar corruptie alleen laat prijzen niet stijgen. Verder is de handelsbalans ook negatief sinds 1900, wij importeren meer dan wij exporteren. Dan komt de grote leugen van Chan : ” de kas is leeg”. De kas is niet leeg geweest.
De schulden
De NDP heeft grote schulden achtergelaten dat is waar. Maar kijk naar de staatsschuld van andere landen USA bijvoorbeeld. Schulden maken is niet slecht zolang je het geld gebruikt om te investeren in de verdiencapaciteit van het land. Maar de staatsschuld heeft geen invloed op de koopkracht en op de wisselkoers, wel op de solvabiliteit. Maar een soeverein land kan nooit failliet gaan. De fout van NDP is dezelfde als die van NF/VHP namelijk men heeft niet geïnvesteerd in de verdiencapaciteit van het land. Guyana doet dat wel. NF/VHP en NDP zijn daarom ongeschikt om het land te regeren. Ze hebben geen kaas gegeten van hoe het land op te bouwen.
We waren beter af zonder IMF
De algehele conclusie die getrokken kan worden is dat wij beter van af waren zonder IMF, omdat met IMF er geen enkele zicht is op verbetering van de reële economie is en omdat de reële economie en de monetaire economie communicerende vaten zijn zal er ook geen monetaire stabiliteit zijn.
Richard B Kalloe
[1] Keen, S. (2010). Debunking economics: The naked emperor of the Social Sciences. Zed Books.
[2] Kedar-Levy, H. (2451). A critical history of financial crises: Why would politicians and regulators spoil financial giants? Imperial College Press.
