Er is in de samenleving, maar vooral in de politiek, een tweespalt ontstaan met betrekking tot de grondconversie. Nu is daar de zaak van de occupatie van gronden bijgekomen. De grondconversie willen delen van de regering regelen met een wet. De zaak van de grondconversie is niet van nu, maar was al aan de orde tijdens de vorige regering. Alleen is het nooit zo dicht bij uitvoering gekomen. Er is een duidelijke tweedeling in de coalitie wat betreft deze wet. Deze tweedeling in de coalitie over een onderwerp is ongekend in Suriname. Over het algemeen is het zo dat de kleinere partijen zich scharen achter de standpunten van de vorige regering…en achteraf als het hen niet goed uitkomt, aangeven dat men een vergissing heeft gemaakt. De kleinere partijen doen dat nu niet. Op de radio zeggen burgers dat er twee regeringen zijn die proberen samen een land te besturen. Precies zoals bij de vorige regeringen de NDP duidelijk de leiding had en de beslissende stem, zo moet dat ook zijn met de VHP bij de huidige regering. Maar het is niet zo. Nu is er een wet die de grondconversie moet gaan regelen. Grondconversie is het tegen betaling omzetten van stukken perceel uitgegeven in grondhuur naar eigendom. Daartegen is er veel kritiek vanuit de Abop en ook anderen. Men geeft aan dat de VHP-gelederen veel in het bezit zijn van strategisch landbouwgrond en dat men nu van bloot-eigenaar volledige eigenaar wil worden, om het te verkavelen of om anderszins ermee te speculeren. Men geeft aan dat de economische macht van de gelederen van de VHP, die er al is via de ondernemerswereld maar ook gewoon bij de massa, verder zal toenemen. Dat zal dan voor meer disbalans zorgen in de samenleving. Want, er zijn groepen in Suriname die onder alle omstandigheden en in alle landen waar ze zijn, op een bepaalde manier werkzaam en welvarend zijn en ook bezit hebben. Wanneer men het in het publieke debat het heeft over de VHP, dan is men gauw geneigd te generaliseren naar ‘de hindoestanen’. Maar het is niet genoegzaam bekend in de samenleving dat er ook in deze groep straatarmen en bezitlozen zijn en dat er ook volksbuurten en acherstandswijken onder deze groep zijn. En precies zo gaan we verder in dit land. De tegenstanders van de grondconversie geven ook aan dat strategisch landbouwgrond niet in handen moet komen van burgers. Maar er is al strategisch landbouwgrond die toebehoort aan burgers in Suriname. Waarschijnlijk wil men niet dat de meeste landbouwgrond richting een bepaalde groep gaat en dat de bestemming daarvan wordt veranderd. De hele commotie, terecht of onterecht, heeft misschien ook te maken met het DNA-lid dat het meest aan de zaak trekt. Deze meneer heeft een heel dubieuze status wanneer het gaat om grond. Er circuleren zo op social media hypothecaire uittreksels waarop te zien is hoeveel percelen deze man alleen bezit. Zijn met passie propageren van uitgerekend de grondconversie wekt veel argwaan bij de samenleving. De indruk bestaat bij de gemiddelde burger dat de meneer de wet wil laten maken zodat hij zijn eigen kleine percelen die in grondhuur voor landbouw zijn afgegeven, zal laten omzetten in eigendom tegen misschien een symbolische betaling. Gelet op het verleden en het trackrecord van de mensen is het niet verassend dat mensen wantrouwend zijn, het is zelfs begrijpelijk. Er zijn groepen in de samenleving die niet geïnteresseerd zijn in bezit, maar ze hebben geen begrip voor andere groepen waar het bezitten en overdragen een belangrijke waarde is.
Nu wordt de vraag gesteld waarom delen van de politiek tegen de grondconversie zijn die in het voordeel zal zijn van de mensen die decennialang het land bewerken. Maar dat men wel voorstander is van het legaliseren van illegale occupaties van gronden die bezet zijn. Deze gronden behoren in eigendom toe aan bezitters die het soms van generatie op generatie hebben gehad of het hebben gekocht.
De vraag rijst nu of in de coalitietop over deze zaken wordt gesproken, zeer waarschijnlijk niet. Want als deze wetten al in de coalitietop waren besproken, dan hoefde het niet zover te komen dat delen van de coalitie geen quorum verlenen. Of is er een miscommunicatie tussen de Abop-voorzitter en de leden van de partij in DNA? In elk geval is het duidelijk dat de bedoelingen van de grondconversie helder en zuiver moeten zijn. Daarvan is nu geen sprake. Aanpassing van grondhuur tarieven en spoedige implementatie van grondconversie, komt voor in het Herstelplan. Men schat op basis van de laagste tarieven dat de inkomsten uit grondhuur voor SRD 304 miljoen van burgers zullen komen, SRD 473 van bedrijven en SRD 56 miljoen van de agrarische sector. Voor de grondconversie schat men dat circa 30% van de grondhuurpercelen in eigendom zullen worden omgezet binnen een periode van vijf jaar. Voor de inkomsten schat men voor 2021 dat slechts 1% wordt omgezet hetgeen tegen de laagste tarieven SRD 243 miljoen zal opleveren van particulieren en SRD 379 miljoen van bedrijven.
