De bekendmaking dat het per 1 februari verboden is voor personen en organisaties donaties, eten en of giften te verstrekken aan overlast veroorzakende dak- en thuislozen aan de Waterkant, Spanhoek en Oud Veerplein (Heiligenweg) is bij delen van de bevolking niet in goede aarde gevallen.
Volgens het een door het Korps Politie Suriname uitgebracht persbericht moeten personen en of organisaties die zich bezighouden met voedseldistributie aan dak- en thuislozen die overlast veroorzaken in het vervolg eerst contact moeten opnemen met het districtscommissariaat van Paramaribo Noord-Oost voor het verkrijgen van toestemming.
Dagblad Suriname sprak met districtscommissaris Ricardo Bhola, die aangaf verrast te zijn door de berichtgeving. Steven Reyme, geestelijk leider van Logos International, is ook een van de vele personen die verrast zijn door de aankondiging en zegt aan Dagblad Suriname, dat zijn organisatie direct heeft gebeld naar het commissariaat. Het commissariaat bleek niet op de hoogte te zijn van de maatregel. “De districtscommissaris is uitlandig”, laat Reyme weten, dat door Bhola ook is bevestigd aan de redactie.
Reyme wijst op het sociaal maatschappelijk werk dat is gedaan de afgelopen jaren door voedsel te verstrekken. “Dagelijks worden er 100 porties eten aan de mensen gratis uitgedeeld. Dit is de afgelopen zeven jaren het geval van maandag tot vrijdag. Bij de vorige regering kwam sociale zaken een paar keer in om te helpen.” Reyme ziet liever dat de zaken met de regering worden gereguleerd. Hij wijst op de gevolgen voor de doelgroep wanneer de organisaties die plotseling met het bericht zijn geconfronteerd zouden stoppen met de voedselverstrekking en vraagt hoe de mensen dan aan hun eten zouden komen.
Reyme vindt het bericht onbehoorlijk. Hij geeft aan, dat eerst contact maken met de organisaties een normale procedure is voordat een dergelijk bericht de deur uitgaat. “Maar, in dit land werken we nou eenmaal omgekeerd”, zegt de geestelijk leider van Logos. “Ondertussen gaan we gewoon verder met de voedselverstrekking totdat de districtscommissaris terug is.”
Reyme is voorstander van regulering door een stuk terrein vanuit de overheid beschikbaar te stellen om daar de doelgroep aan landbouw te laten doen, desnoods onder leiding van de regering zelf, in samenwerking met actoren waardoor gestructureerd gewerkt kan worden aan de resocialisatie van de doelgroep.
Gedoogbeleid
Overleg met organisaties die al contact hebben met de doelgroep is nodig om bij een verandering van structuur een goede uitvoering te hebben. Het idee om eerst toestemming te vragen, zonder overleg vooraf met de actoren die de situatie op het veld kennen, kan vertragingen tot gevolg hebben. Tot de tijd dat er nog geen concrete oplossing is denkt Reyme aan een gedoogbeleid om dak- en thuisloze mannen en vrouwen van voedsel te blijven voorzien.
ID-kaarten
Een ander probleem is dat de mensen in aanmerking willen komen voor ID-kaarten, waardoor ze ook in aanmerking kunnen komen voor hun AOV. Reyme noemt relevante actoren die samen naar dit fenomeen kunnen kijken voor een oplossing.
Reyme roept de regering op om met religieuze organisaties en sociale instellingen samen te werken tegen de armoede. “Samen kunnen maatschappelijke vraagstukken worden besproken.” Op deze manier kan ook worden gedacht aan het begeleiden van de doelgroep met professionals en religieuze organisaties om de basiszaken voor deze mensen te regelen. Een van die zaken is dat de mensen weten dat ze een verblijfplaats hebben. Ook zou de samenwerking met het ministerie van Sociale Zaken ertoe moeten leiden,dat de dak- en thuislozen gevoed worden en dat zij zaken als hun ID-kaarten in orde hebben. “Op die manier kunnen de 60-plussers ook hun subsidies ontvangen.” Tegelijkertijd kan er ook aan gewerkt worden dat de mensen verzekerd zijn. Reyme zegt dat de meerderheid van de mensen terug wil in de maatschappij. Hij spreekt over het zelfvoorzienend maken van de doelgroep en stelt dat dit samen gedaan moet worden. “Want de regering gaat dit niet alleen kunnen doen, omdat men er het geld niet voor heeft, maar de randvoorwaarden kunnen wel gecreëerd worden”, merkt Reyme op.
Grondslag
Over de achterliggende gedachte om deze doelgroep te helpen laat Reyme weten dat geschreven staat dat “God ons niet zal veroordelen hoe geweldig wij op aarde waren’. “In Matteüs staat geschreven dat Jezus gezegd heeft, ik heb honger en U heeft mij te eten gegeven, ik heb dorst en U heeft mij te drinken gegeven, ik was naakt en U hebt mij gekleed, ik was ziek en U heeft mij bezocht.” Reyme vat samen dat wanneer je teruggeeft aan je medemens je van God zegen ontvangt. “God eist van elk individu die het kan missen om terug te geven aan de minderbedeelden.” Reyme wijst ook op het gebod “Gij zult uw naasten liefhebben gelijk Uzelf”. “Laten wij naar elkaar omkijken en sociaal voelend zijn naar onze medemens”, besluit Reyme.
RB
