Uit het dagboek van een consument: Ik ben een hongerlijder

En aanzienlijk deel van de bevolking leeft van betaaldag tot betaaldag. Gezien de heersende situatie stel ik mij voor, dat de meerderheid platzak is. De crisis is in heel het land voelbaar. Ik en anderen krijgen niet genoeg te eten.

Ik moet met een zeer gering inkomen zien rond te komen. Mijn basissalaris bedraagt SRD 3.400. Voor huishuur moet ik SRD 1.500 neertellen. Elektra en water SRD 350. Vervoer van en naar het werk SRD 400. Internet slokt SRD 560 op. Blijft SRD 500 over om mij te voeden. Ik hou geen geld over om eten te kopen. Ik ben een hongerlijder.

De gevolgen van stijgende voedselprijzen, armoede, knorrende magen, ondervoeding hebben een noodlottigere uitwerking dan Covid-19 op het welzijn van Suriname. Honger wekt wrevel, pijn, woede en agressie op. 

De politieke gevolgen van honger zijn indringend en niet te voorspellen. Het is een voedingsbodem voor politieke en maatschappelijke instabiliteit.

HD

error: Kopiëren mag niet!