Vrouwen, mensen in stedelijke gebieden en mensen op de vlucht zijn onevenredig en op unieke wijze getroffen door de verwoestende sociaaleconomische gevolgen van de Covid-19-pandemie. Dit zijn enkele van de bevindingen van een nieuw onderzoek dat maandag is gepubliceerd door de Internationale Federatie van Rode Kruis- en Rode Halve Maanverenigingen (IFRC).
De Covid-19-pandemie heeft grote economische gevolgen gehad voor elk land in de wereld. Het nieuwe onderzoek van de IFRC toont ook de omvang van de secundaire gevolgen die de pandemie teweeg heeft gebracht voor gemeenschappen en individuen. Deze crisis heeft geleid tot: een toename van werkloosheid en armoede, verhoogde voedselonzekerheid, grotere kwetsbaarheid voor geweld, en het wegvallen van onderwijs met verkleinde kansen voor kinderen. Het heeft ook psychische problemen verergerd.
Francesco Rocca, voorzitter van de IFRC: “Ons onderzoek laat zien wat we al lang vermoedden en vreesden, namelijk dat de destructieve secundaire effecten van deze pandemie de structuur van onze samenleving hebben beschadigd en nog jaren, zo niet decennia, zullen worden gevoeld. Mensen die al kwetsbaar waren door conflicten, klimaatverandering en armoede, zijn door deze pandemie verder naar de rand van de samenleving geduwd. En veel mensen die voorheen in staat waren het hoofd boven water te houden, zijn kwetsbaar geworden en hebben voor het eerst in hun leven humanitaire hulp nodig.”
Pandemie heeft meer gevolgen voor vrouwen dan mannen
Het onderzoek geeft een globaal overzicht, met specifieke aandacht voor de landen Afghanistan, Colombia, El Salvador, Irak, Kenia, Libanon, Filippijnen, Spanje, Zuid-Afrika en Turkije. De pandemie heeft over het algemeen meer gevolgen gehad voor vrouwen dan mannen, als men kijkt naar de impact die dit heeft gehad op het inkomen. Zo liepen vrouwen een groter risico op het krijgen van Covid-19 vanwege hun zorgtaken, waren ze nog meer blootgesteld aan seksueel en gender gerelateerd geweld en ervoeren ze in grotere mate geestelijke gezondheidsproblemen dan mannen. De armoede in stedelijke gebieden steeg in sommige gevallen sneller dan in landelijke gebieden. Mensen op de vlucht verloren sneller hun baan of hadden te maken met inkorting van uren tijdens de pandemie. Ook werden zij op grote schaal uitgesloten van formele beschermings- en vrijwaringsmaatregelen.
Bovendien maakte een gebrek aan paraatheid het voor landen moeilijker om een alomvattend antwoord te formuleren op wat tegelijkertijd een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid, een wereldwijde economische schok en een politieke en sociale crisis is geworden.
“Als eerstelijns hulpverleners hebben de Rode Kruis-Rode Halve Maanverenigingen over de hele wereld de hiaten in deze noodhulp kunnen overbruggen. Ze hebben een grondige kennis van de bestaande ongelijkheden en van de manier waarop ze in stand worden gehouden en behoren daarom tot de best geplaatste mensen om mensen te helpen herstellen van de schade aan hun levensonderhoud, gezondheid en onderwijs. Maar, om dat te kunnen blijven doen, hebben ze aanzienlijke extra steun nodig: zowel financieel als politiek”, vervolgt Rocca.
“Ongelijke verdeling van vaccins”
Het rapport onthult verder dat de wereld op koers ligt voor een enorm ongelijk herstel, afhankelijk van de doeltreffendheid en rechtvaardigheid van vaccinatieprogramma’s.
“We hebben consequent gewaarschuwd dat de ongelijke verdeling van vaccins niet alleen hoge niveaus van besmetting in stand zal houden, maar dat deze ongelijkheid ook de gevolgen van deze pandemie zal belemmeren, verlengen of verergeren. Zolang we blijven toestaan dat winst de mensheid overtroeft, en rijkere landen de vaccinatiedoses monopoliseren, zullen we nooit kunnen zeggen dat deze pandemie voorbij is.
“De wereld moet haar ogen openen, letten op wat er om hen heen gebeurt en overschakelen van woorden naar daden. Zo niet, dan lopen we het risico dat het herstel van de Covid-19-pandemie net zo ongelijk en onrechtvaardig zal zijn als de gevolgen van de pandemie zelf”, aldus Rocca.
