Etniciteit, racisme en politiek

Conform de Nederlandse wet, Wetboek van Strafrecht, artikel 137  C en de Surinaamse wet, Wetboek van Strafrecht vervat in de wet van 14 oktober 1910 ;  G.B 1911 no. 1 is een ieder strafbaar , indien men zich in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding opzettelijk zich beledigend uit laat. Wij leven in een multiculturele en -disciplinaire samenleving, dus er moet  geen sprake zijn van systematische bevoorrechting van de ene bevolkingsgroep boven de andere. Men moet niet uit  het oog verliezen, dat niemand superieur is. Elke burger in ons geliefd land heeft dezelfde rechten en plichten.  Met welk doel racisme thans in het land aangewakkerd en aangespoord  wordt en nepotisme; alsook partijbelang hoogtij vieren, is behalve triest ook zeer afkeurenswaardig te kwalificeren.

Etniciteit en racisme zijn niet een nieuw fenomeen, het bestaat sedert het bestaan van de mensheid. Al langer dan 75 jaren, vanaf de oprichting van de diverse politieke partijen in 1946 werden in Suriname politieke organisaties opgericht op basis van etniciteit, geloof en soms op basis van ras sentimenten. Het racistische sentiment werd vooral tijdens de algemene-, geheime en vrije verkiezingen aangewakkerd. We vergeten de tijd van de PNR onder leiding van  mr. Eduard (Eddy) Bruna niet, die ferme uitspraken heeft gedaan richting een bepaalde ras.  Ook de periode tijdens  de onafhankelijkheid in 1975 ligt ons nog vers in het geheugen.  Ik denk aan de grote actie bij de brug nabij Bruynzeel toen Joop den Uyl en Jan Pronk naar Suriname kwamen om de zelfstandigheid te bekrachtigen. Het protest, alsook de vele brandstichtingen hebben geen zoden aan de dijk gelegd. Een aantal VHP jongeren belandden in de gevangenis en niemand  keek naar hun om, terwijl de exodus naar het beloofde land steeds toenam !

De politieke historie in ogenschouw nemend, kan worden geconstateerd, dat de meeste partijen die gestoeld waren op conservatieve- en vooral op etnische basis geen bestaansrecht hebben gehad.  Een vingerwijzing aan politici, die op bovengenoemde gronden politiek willen bedrijven, zullen anno 2021 en met het oog op de verkiezingen in 2025 of EERDER geen kans van slagen hebben. Ter herinnering wil ik aankaarten, dat zo’n poging al eerder en wel in 2018 door de PL voorzitter, Paul Somohardjo werd gedaan om een zogenaamde  “Jawa blok “ te vormen, die geen lang leven was beschoren.

Racisme is een ernstig probleem en het is van oudsher veroordeeld. Dat een ieder volgens de Grondwet gelijkwaardig is, hoeft geen verder betoog. Het is net als de wet van Meden en Perzen, een regel waar aan niets en door niemand dan ook, iets te veranderen valt.  Racisme werd toen ook gebruikt om de slavernij in Suriname te legitimeren. Denk ook aan Zuid-Afrika toen de apartheid een feit was.

Vastgesteld kan worden, dat op enkele terreinen er thans sprake is van integratie; het samen leven gaat in onze multiculturele samenleving relatief de goede kant op. Ook wat de acculturatie betreft en de vele gemengde huwelijken, m.a.w. de etnische diversiteit is goed op gang gekomen. Echter moet men er van doordrongen zijn, dat door ondoordachte uitspraken door politieke of door religieuze leiders het niet moet leiden tot etnische onderklasse.                                                              

Een politieke partij moet als hoofddoel er naar streven naar verwezenlijking van een nationaal democratische samenleving met als hoeksteen nationale zelfstandigheid, eenheid en saamhorigheid.

Voor de goede orde geef ik aan, dat bij mij geenszins de intentie leeft om wie of wat dan ook in diskrediet te brengen of onaangenaam te zijn. Het volk wil concrete daden met toegevoegde duurzame waarden zien met betrekking tot economische activiteiten.                                                   

Roy Harpal.

error: Kopiëren mag niet!