Met afschuw hebben we kennis genomen van de smokkel van vogels waarvan een deel tijdens het smokkelen is gestorven. Vogels zijn het teken van vrijheid, de mens wil ook vliegen en vrij zijn, maar is niet in staat zoals vogels dat kunnen. Er zijn mensen die hun opgesloten vogels hebben vrijgelaten en hun hobby om vogel in gevangenschap te houden, hebben verlaten, nadat ze 1 avond in een politiecel hebben doorgebracht. In Suriname zijn er normen over het houden van dieren en ook vogels die de internationale toets van de dierenrechten niet kunnen doorstaan. Kijk maar bijvoorbeeld hoe honden aan een touw blijven vastgebonden, hun hele leven lang. Kijk maar naar de vogels die in te kleine kooien worden gehouden. Hun gehuil en geklaag wordt zingen genoemd en het klinkt bepaalde mensen als muziek in de oren. En dan hebben we het niet over de ettelijke dieren in de handel opeen gekropt in te kleine kooien. Maar we verwijzen ook naar het lot van de straathonden en de puppy’s en kitten die gewoon in zakken op straat worden gedumpt. Eigenaren van dieren laten na om hun dieren te steriliseren. Er is in Suriname wetgeving aangenomen om dierenmishandeling tegen te gaan. Het besef over deze wetgeving is heel laag. Het is onbekend of mensen een boete hebben opgelegd gekregen op basis van deze wet. Het mishandelen van dieren is al lange tijd een strafbaar feit volgens ons wetboek van strafrecht. Lobbygroepen hebben gestreden voor de wetgeving die dieren moet beschermen, maar het schijnt alsof niemand binnen de overheid weet wie moet waken over dit vraagstuk. Met betrekking tot de zangvogels is het de Surinaamse norm dat het houden van zo een vogel niet tegen de wet is, het is onderdeel van onze cultuur. Maar betekent dat dan niet dat deze bezigheid gebonden moet zijn aan bepaalde standaarden? Nu komt het wel eens voor dat mensen door de mand vallen bij het smokkelen van vogels. Men betaalt dan een boete, wordt in gevangenschap genomen en reist na enkele dagen vrolijk verder naar Nederland. Voor het uitvoeren van dieren uit Suriname is een vergunning nodig, maar ook voor Nederland zou er een vergunning moeten zijn om dieren in dat land in te voeren. Mensen kiezen ervoor echter om te smokkelen. De overheden moeten de mogelijkheden van het exporteren van vogels uit Suriname beter moeten bekend maken. Het kan binnen de perken van de ecologie en de biodiversiteit een Surinaamse gereguleerde business kunnen worden. De regelmatige sector is duur, vandaar dat men illegaal smokkelt. Ook zou er een verbod kunnen zijn om beschermde vogels in gevangenschap te houden of uit te voeren. In 2016 verscheen een bericht in d Nederlandse krant dat o.a. bedreigde vogels veel via Nederland naar andere landen wordt gesmokkeld. Toen zou Nederland staat op de twijfelachtige tweede plaats staan wereldwijd met het aantal in beslaggenomen bedreigde dieren- en plantensoorten. Dat bleek uit onderzoek in opdracht van het Europees Parlement. Nederland vindt dat men op d tweede plaats is doordat Nederland zo alert is: van de politie tot aan het Openbaar Ministerie zitten er experts op dit type criminaliteit. Het is soms moeilijk om legaal en illegaal gevangen dieren uit elkaar te houden. Bij handelaren komt het voor dat ze naast de gekweekte vogels ook een aantal vogels in de volière hebben die uit het wild zijn gevangen. Die fladderen dan tussen de vogels die men wel mag houden. Vaak kan men alleen aan de ring om de poot zien of het een witgewassen vogel is of dat hij echt in gevangenschap geboren is. Dat is moeilijk om te onderzoeken. Er is veel vraag bij consumenten naar bijzondere vogels. Hoe zeldzamer, hoe meer status en hoe duurder. Een volièrehouder die handelt doet dan eerder zijn best om aan die illegale vogels te komen. In het bericht in de Trouw werd voorbeelden gegeven van hoe smokkelaars te werk gaan. Zo probeerde een persoon die uit Suriname kwam een stuk of vijftien kolibries van Suriname naar Nederland te smokkelen in een soort luier, die hij onder zijn broek aan had. Met stof omwikkeld, als een soort mummies, zaten ze in speciaal daarvoor genaaide vakjes. Hij had ze tijdens de vlucht in een tasje gedaan zodat hij ze ieder uur suikerwater kon geven op de wc om ze in leven te houden. Toen hij het vliegtuig uit moest en langs de douane, stopte hij ze weer terug in zijn broek. Zo werden de vogels ook aangetroffen. Er zijn mensen die naar Suriname komen om vakantie te vieren, maar bij terugkeer vogels smokkelen. De voorlichting moet harder, maar de straffen ook. Degenen die illegaal vogels verkopen voor de smokkel zijn onderdeel van de strafbare handelingen. De handel in vogels moet onderworpen worden aan regels, waardoor er bewijs is wie wat heeft gevangen en verkocht.
