Monseigneur Karel Choennie: “God heeft gelachen”

Mongenieur Karel Choennie bij de uitvaart van dokter Isaac Jamaludin: “Met het heengaan van dokter Isaac Jamaludin verliezen wij een edel mens en groot religieuze leider. Hij heeft aan de bakermat gestaan van de IRIS, de Interreligieuze Raad in Suriname. Samen met monseigneur Aloysius Zichem en de cultureel antropoloog Nico Waagmeester is voor deze naam gekozen.”

Iris

“Op zich lijkt het gewoon de eerste letters van Interreligieuze Raad in Suriname, maar we weten ook, dat de iris het gekleurde deel van het oog is met middenin een opening de pupil. De iris regelt de hoeveelheid licht die door de pupil in het oog komt door zich samen te trekken of wijder te worden. In het zonlicht is de pupil twee millimeter groot, in het donker ongeveer acht millimeter. Het groter of kleiner worden is een reflex. Een reflex is een eigenschap waar de wil geen invloed op heeft.”

Griekse God

“Verder is Iris de bode van de Griekse goden, die langs de regenboog met haar boodschappen tot de stervelingen kwam. Iris wordt meestal voorgesteld als een lieftallige maagd met vleugels in diverse kleuren, rijdend op een regenboog.”

Bewuste keus

“U begrijpt dat de oprichters heel bewust voor deze naam hebben gekozen. Zij wilden, en wij willen dat tot op vandaag, dat deel van het oog zijn dat heel scherp naar de wereld kijkt en goede boodschappen van God overbrengt. In donkere tijden van militaire dictatuur, schending van mensenrechten, beperking van vrije meningsuiting, corruptie, machtsmisbruik, verpaupering en andere sociale vraagstukken heeft de IRIS altijd heel scherp gekeken naar de samenleving en ondubbelzinnig de misstanden verwoord en opgeroepen om de heilloze wegen te verlaten en constructieve wegen op te gaan.”

Waarden en normen

“Door constant te spreken over waarden en normen wilden wij de samenleving zodanig toerusten dat het goede doen een reflex wordt zoals de pupil automatisch reageert op de invloeden van buiten. De IRIS wil de veelzijdigheid van de samenleving zien als een zegen zoals de regenboog met haar verschillende kleuren een harmonieus geheel vormt. Suriname wordt vaak geprezen om zijn multi-etnische en multireligieuze diversiteit. De vrede in ons land tussen de verschillende etnische groepen is mede te danken aan de religieuze leiders van alle godsdiensten die zich respectvol opstellen naar elkaar toe. Vrede moet nooit als een vanzelfsprekende zaak beschouwd worden, maar moet constant bewerkt worden door de religieuze leiders die het vertrouwen hebben van de bevolking.”

Vertrouwen in religieuze leiders

“Als religieuze leiders probeerden wij dan niet alleen met hoopvolle boodschappen naar buiten te treden, maar wij kwamen ook zichtbaar samen om de eenheid te benadrukken. Bij meerdere momenten in onze recente geschiedenis had de bevolking het geloof en vertrouwen in de politieke leiders en maatschappelijke instituten verloren. Gelukkig bleef het vertrouwen in de religieuze leiders en de godsdiensten overeind, waardoor veel leed ons bespaard is gebleven.”

Isaak Jamaludin

“Tot die religieuze leiders waarin het volk vertrouwen had, behoort Isaac Jamaludin. Een nuchtere arts die door nauwkeurig te luisteren, ausculteren noemen ze dat in de medische wetenschap, de diagnose van wat er mis is met de samenleving wist vast te stellen. Alleen als er een juiste diagnose is vastgesteld, kan de weg tot herstel voorgeschreven worden.”

Religieuze intolerantie

Suriname wordt geprezen om zijn religieuze pluriformiteit, maar we weten ook dat er religieuze intolerantie is en grote onwetendheid over elkaars geloof. Als laatste constructieve daad is onder zijn voorzitterschap een dagelijks televisieprogramma tot stand gekomen waar verschillende kerken een woord van God brengen op een respectvolle manier naar elkaar toe. Het decor van deze programma’s wordt gevormd door de kleuren van de regenboog, de mythische weg volgens de Grieken waarlangs God met de stervelingen contact houdt.”

God heeft gelachen

“Ik ben trots dat ik het voorzitterschap van dokter Isaac Jamaludin mocht overnemen. Isaac in het Hebreeuws betekent ‘God heeft gelachen’ of ‘God heeft iemand aan het lachen gebracht’. Ik denk dat niet alleen zijn vader en moeder hebben gelachen bij zijn geboorte, maar ook de engelen in de hemel. Nu hij gestorven is, huilen wij, maar in de hemel zullen ze lachen om hem weer thuis te ontvangen. Wij zullen hem herinneren om zijn lieve lach en zacht karakter. Moge hij nu in vrede rusten”, aldus monseigneur Choennie.

 HD

error: Kopiëren mag niet!