Wat begon als een hilarisch moment op dinsdagavond met onze 60-jarige vp in officiële Concafwedstrijd tegen een profteam, is geëindigd in een waar debacle voor het Surinaamse voetbal en jonge Surinaamse voetballers. Door de verrichtingen van Natio, waar professionals uit Europa en Suriname op waardige wijze hadden uitgedragen, was regionaal meer aandacht ontstaan voor Suriname en Surinaamse spelers. Wanneer dat gebeurt, dan maken spelers die goed presteren nog een kans om bijvoorbeeld een contract te winnen in bijvoorbeeld de Amerikaanse MLS of Caribische profleagues. Die kans is de jongens nu ontnomen, omdat zowel Inter Moengo Tapoe (IMT) als de Hondurese Olimpia nu zijn uitgeschakeld. Wie met pek omgaat wordt ermee besmet. We hebben in ons eerder stuk hier aangegeven dat het gedrag van de bedelende Hondurese spelers ook niet professioneel was. Terecht dat deze club ook onmiddellijk is gediskwalificeerd. Waarschijnlijk heeft deze club het fenomeen van een Sinterklaas en zwarte piet nooit eerder meegemaakt in andere landen en stond men even perplex. Een extra USD 100 is waarschijnlijke voor deze profs lekker meegenomen. In ons laatste stuk hebben wij aangegeven dat wij afwachten hoe het zou aflopen, omdat ook wij direct dachten aan schending van de basisregels van integriteit. In het Surinaamse voetbal gelden heel weinig integriteitsregels. Sterker nog, bij de SVB en vooral bij de lidbonden gelden bijna geen Fifa-regels vooral wat betreft hetgeen buiten het veld gebeurt. Ettelijke keren hebben wij hierover geschreven en de SVB als verantwoordelijke aangewezen om de clubs die in de topleagues van de SVB voetballen en ook bij de lidbonden, te wijzen op de ethische normen en de ethiek die ook in het voetbal geldt. De SVB heeft jarenlang dit stuk verwaarloosd en heel zelden is een SVB-bestuurslid te zien op de tribunes waar het volk zit: dat is tribune noord bij Kamperveenstadion en buiten de ereloge links of rechts in het Essedstadion. Bij de lidbonden gaan de SVB-bestuursleden alleen als ze symbolisch de lokale competities moeten openen. En dan is men niet op het tribune maar dicht bij de bar zodat men gemakkelijk kan worden bediend. Het alcohol vloeit er dan ook. Er zijn officiële competities in Suriname waar er gewoon in bruine flessen bier werd verkocht aan het publiek, iets dat officieel allang verboden. Er zijn competities waar het publiek niet op de tribunes zit, maar hangt aan de omheining of staat achter het doel (van de tegenstander). Wanneer lokale kampioenen en semikampioenen in de bekercompetitie meedoen, dan zien SVB-wedstrijdcommissarissen dit, ‘but they turn a blind eye’. Wat ook heel veel op de Surinaamse tribunes plaatsvindt, is racisme en het beledigen van bevolkingsgroepen. Ook hierover hebben we vaak geschreven, maar er is geen beleid van de SVB om Fifa’s grootste motto, namelijk ‘Fair Play’, ook in Suriname door te voeren. Wat in Suriname ook vaak voorkomt is matchfixing en enveloppes of gewoon kratten bier en eten die door de tegenstander die gewonnen heeft, sponsort voor het team dat een wedstrijd heeft verkocht. Soms is match fixing bekend en ziet het publiek een stand die al voorspeld is, maar een ‘probe’ naar integriteitskwesties is bij de SVB niet bekend. Ook zijn er geen onderzoekingen geweest naar wedstrijden waar teams door intimidatie wedstrijden hebben verloren. Heel vaak zijn ook arbiters gemolesteerd en bijna gegijzeld. De huidige vp zelf heeft ettelijke keren vanuit de bank zowel spelers van het team, zelfs topspelers als Clifton Sandvliet (een van de laatste echte goalgetters), belaagd. Spelers hebben klappen gekregen zodanig dat ze vergaten om een degelijke aangifte te doen. Veel is vastgelegd, dus dat is wat men internationaal noemt ‘a culture of impunity’ (een cultuur van ongestraft structureel regels overtreden). Ook over alv’s waar de wijzen uit het oosten, de clubbestuurders van de stad bedreigen is er ettelijke malen geschreven. Ook hier heeft de SVB de bestuurders niet in bescherming genomen door maatregelen te treffen tegen de mensen die steeds regels overtreden, intimideren en geweld toepassen.
Bij bijna alle kampioenschappen van IMT hebben wij opgemerkt dat er geur aan deze titels hangt en dat is de stank van de intimidatie, vooral in de stadions in het oosten van het land. Deze geur hangt niet aan de kampioenschappen van Robinhood, Leo Victor, Transvaal, WBC en Nacional. Er zijn gevallen waar spelers uit Wanica/Saramacca, niet meer de kleedkamers van een stadion uit konden, eenvoudigweg omdat men onverwacht een wedstrijd had gewonnen. De cultuur van straffeloosheid is door een volger van de sport recent heel treffend geiloustreerd met een Surinaamse gezegde: ‘wag woron sang trong wang aboma’. In de Surinaamse context mag alles, wij storen ons in het algemeen niet aan wet en recht en aan internationale conventies. Dat komt ook omdat veel landgenoten zonder een degelijke ontwikkeling en scholing, zulke zware verantwoordelijkheden op hun schouders hebben genomen, waarvoor ze totaal niet geschikt zijn. Zo is men om staat om zonder het zelf door te hebben, zichzelf en zijn dierbaren te criminaliseren. Dat komt als men het onderscheid tussen onethisch en illegaal en ethisch en legaal niet meer kan maken. Als er altijd straffeloosheid is geweest, een voorkeursbeleid en een gedoogbeleid. De club Olimpia heeft geschiedenis geschreven en ze gaan Suriname nooit vergeten. Dit gaan de spelers en bestuursleden aan hun kleinkinderen vertellen. “Suriname is een mooi land, maar wees voorzichtig, kijk om je heen. Als je er bent, vermijd die meneer en die meneer, neem een omweg. Ze zijn fun, je kan met ze gieren en rappen, maar je kan er bekaaid van afkomen. Al heb je daar wedstrijden gewonnen, het kan toch zijn dat je verliest, al win je met 6-0.” Een ding moet in deze wel worden meegegeven aan de leiding van IMT dus, ondanks ze kansloos verloren met 6-0 door met 10 man te spelen en de wedstrijd weg te geven, hebben ze de tegenstander wel helemaal kunnen uitschakelen. Dat is wel een record. En het heeft ‘maar’ een USD 3.300 gekost. En alles met de complimenten van onze bestuurders. Dus, nu even wachten tot we weer in de gelegenheid zijn voor een ludieke herhaling…over 3 jaar.
