Dijken, zal het er nog van komen?

De Algemene Vergadering van de VN is gaande. Onze president is ernaar toe en sprak voornamelijk over covid-19, klimaatsverandering en de economische maatregelen om te komen tot herstel. Wat betreft het klimaat vinden wij dat de president teveel de nadruk heeft gelegd om kapitaal te krijgen om dat als regering te kunnen besteden. Er is wel aangegeven dat Suriname kwetsbaar is, maar er is niet concreet aangegeven dat Suriname tot de meest kwetsbare landen behoort, tot de top 5 van de aan de zee grenzende ontwikkelingslanden. Er is geen nadruk gelegd op de bedreiging waarmee Suriname te maken zal hebben met het onder water lopen van veel woon en landbouwgebieden. Het valt op de Surinaamse regeringen niet bezig zijn in Suriname met de zeespiegelstijging, maar slechts met een korte blik van 5 jaren denken aan hun politieke overleving. Het is goed dat we geld vragen voor het laten staan van onze bos, maar wat gaan we met het geld doen? Gaan we het consumeren of gaan we dijken ermee bouwen? Of gaan we de begrotingen ermee dekken om straks een verkiezing weer te winnen? We vinden dat er weer gesproken kan worden van een gemiste kans, omdat er niet over de toekomst van de Surinamer is gesproken. Er is niet benadrukt dat wij klimaatvluchtelingen kunnen worden. En dat de rijke landen met geld over de brug moeten komen zodat de dijken kunnen worden gebouwd. In een tv-programma op STVS met onze professor Naipal en een Nederlandse collega, kon onze landgenoot niet direct aangeven wat gedaan moet worden tegen de zeespiegelstijging die voorspeld is. Maar de Nederlands prof was heel snel en kort en krachtig; ‘dijken bouwen’ dat was zijn antwoord op de vraag wat tegen de stijging van het zeewater moet worden gedaan. We zien dat er geen organisaties in Suriname zoals bijvoorbeeld Nimos zijn die bij de regering pleiten voor de bouw van de dijken. Waarschijnlijke is het de bedoeling dat iedereen zijn boeltje pakt en naar de noordzee vertrekt. Een aantal mensen heeft zijn kinderen al in het buitenland geposteerd, waaronder ook de beleidsmakers. De bezorgdheid over Suriname was er niet en we missen het nog steeds. De burger is wel gewaarschuwd.    

In New York heeft de ook de Amerikaanse president Joe Biden voor het eerst sinds zijn aantreden de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties toegesproken. Opmerkelijk is dat hij aangaf dat zijn regering niet uit is op een nieuwe Koude Oorlog. Maar hij verwees niet naar Rusland, maar naar China, Het Aziatisch land wordt economisch en militair steeds sterker en is een bedreiging voor de USA. Biden legde in zijn toespraak de nadruk op de grote uitdagingen waarmee de internationale gemeenschap te kampen heeft: de coronapandemie en de klimaatcrisis. Om dergelijke wereldwijde uitdagingen het hoofd te bieden, moeten we samenwerken als nooit tevoren, vindt onze president en ook Biden. Dat is dus een heel andere benadering dan de vorige president van de USA. Biden gaat uit van  multilateralisme, dat is de keuze voor internationale samenwerking. Dat werd ook door onze president benadrukt. Wat het klimaat betreft, wil de VS een voorloper worden in de publieke financiering, zei Biden. Hij belooft de hulp aan ontwikkelingslanden voor de strijd tegen de opwarming van de aarde te verdubbelen. Met deze verdubbeling kan het doel om elk jaar 100 miljard dollar vrij te maken voor de strijd tegen de opwarming in ontwikkelingslanden mogelijk toch worden bereikt. Tijdens de volgende klimaattop, later dit jaar in de Schotse stad Glasgow, zouden de verschillende donoren hierrond een akkoord moeten vinden.

Opmerkelijk is ook dat de extremistische Taliban nu Afghanistan na hun machtsgreep officieel vertegenwoordigen bij de Verenigde Naties. Ze hebben spreektijd aangevraagd bij de Algemene Vergadering. Het verzoek van de Taliban kan een hoofdpijndossier worden. Ze worden inmiddels gezien als de feitelijke machthebbers in Afghanistan, maar hun nieuwe regime wordt door veel landen nog niet officieel erkend. De VN hebben het verzoek doorgestuurd naar een comité dat zich moet buigen over de kwestie.

De Algemene Vergadering van de VN is het belangrijkste overlegorgaan van de Verenigde Naties. Dit forum voor internationaal overleg is opgericht in 1945 en is tevens de enige vergadering waarin alle circa 200 lidstaten zijn vertegenwoordigd. Zij hebben elk één stem. Besluiten over belangrijke zaken zoals kwesties betreffende vrede en veiligheid, de toelating van nieuwe leden en begrotingsvraagstukken vergen een twee derde meerderheid. Besluiten in andere kwesties neemt de Vergadering met een gewone meerderheid van stemmen.

De Algemene Vergadering komt jaarlijks tussen september en december bijeen, onder leiding van de secretaris-generaal. Er kunnen ook bijzondere zittingen worden gehouden. De Algemene Vergadering kan alle vraagstukken en alle zaken bespreken die binnen het kader van het Handvest van de Verenigde Naties vallen of die betrekking hebben op de bevoegdheden en functies van organen waarin dit Handvest voorziet.

error: Kopiëren mag niet!